Fota Jury Siduna, Generation.by
Fota Jury Siduna, Generation.by
Fota Jury Siduna, Generation.by
Fota Jury Siduna, Generation.by
Fota Jury Siduna, Generation.by
U kramie «Moj modny kut» možna nabyć modnuju žanočuju vopratku ad papularnych jeŭrapiejskich brendaŭ i zaadno pačuć ad uśmiešlivaha dziadzi Valery albo jaho žonki Aleny, ci pasuje tabie spadnica, piša generation.by.
I mienavita «spadnica», a nie «jubka». A kali jašče źviarnucca da pradaŭca adrazu pa-biełarusku, to možna atrymać źnižku.
«Modny kut», što handluje žanočaj adziežaj pieravažna ad H&M, isnuje ŭžo dva hady. Ale źviartacca da pakupnikoŭ pa-biełarusku tam pačali nie tak daŭno.
Saŭładalnik kramy Valery ahułam ličyć siabie «dvoječnikam» i nie razumieje, čaho heta pra jaho ŭzialisia pisać ŚMI, maŭlaŭ, razmaŭlajcie na rodnaj movie i budziecie znakamitymi.
Padšturchnuła da biełaruskaj Valeryja naviedvańnie adnaho z staličnych restaranaŭ, jaki byccam by i aformleny ŭ biełaruskim styli, ale ž pa-biełarusku jon ni słova nie pačuŭ. Zachaciełasia niešta źmianić.
Reakcyja klijentaŭ taksama niestandartnaja: chtości ciahnie z saboj dačku admysłova, kab pasłuchać movu, a byvaje, niechta i skryvicca. Takich, adnak, nie šmat. Kurjozaŭ, jak i ź lubym biełaruskamoŭnym, taksama chapaje.
«Byvaje pryduć: «Co pan polak?», byvaje dumajuć, što z Ukrainy. A niadaŭna pryjšli try dziaŭčynki, niešta mierajuć i pytajuć: «A vy adkul?» — «Ź Biełarusi». — «A vy chto?» — «Biełarus». — «A čaho tady pa-biełarusku razmaŭlajecie?»» — uzhadvaje u razmovie z Generation.by Valery.
Valery — amatar historyi, a raniej pracavaŭ u milicyi. Ciapier, pakul niama pakupnikoŭ, jon piša histaryčnyja knihi. Adna ź ich — histaryčny kalandar.
Na kožny z 365 dzion jon skłaŭ śpis značnych dla historyi Biełarusi padziej. U płanach — dapisać pahadavuju historyju Biełarusi i knihu pra kiraŭnikoŭ ad Rahvałoda da Łukašenki, a jašče zrabić sapraŭdny muziej Siaredniaviečča.
Akramia impartnaj žanočaj vopratki, Valery źbirajecca pradavać cišotki, dzie ŭviersie budzie namalavany hierb peŭnaha biełaruskaha horada, a ŭnizie napisana: «Kaho lubiš? Lublu Biełaruś». Pakul Valer dzialiŭsia płanami, u hości zajšoŭ Illa z kramy abutku nasuprać.
«U nas taki tut zakutočak biełaruskamoŭny, — uśmichajecca Illa. — My pamiž saboj damovilisia ŭ svoj čas razmaŭlać, i mnie vielmi padabajecca. U mianie, miž inšym, taksama biełaruskamoŭnym źnižki».
U «Modnaha kuta» jość jašče adzin paviljon u HC «Tytan», dzie ścipłaja pradavačka Anhielina taksama sustrakaje pa-biełarusku. Biźniesoviec kaža, što jak budzie jašče brać novuju supracoŭnicu, to ŭ pieršuju čarhu budzie hladzieć na vałodańnie biełaruskaj movaj.
«Nie padabajecca kamuści — nu raźviarnuŭsia i pajšoŭ. Daliboh, inšyja pryjduć. Zatoje ja zastajusia biełarusam».
