U zvarocie da nacyi bolš za 40 pradstaŭnikoŭ biełaruskaj hramadskaści vykazalisia suprać pryznačeńnia rasijskaha mitrapalita Paŭła hałavoju BPC.
U zvarocie adznačajecca, što Maskva prysłała ŭ Biełaruś novaha patryjaršaha ekzarcha — byłoha rasijskaha mitrapalita Razanskaha i Michajłaŭskaha Paŭła (Panamarova), całkam praihnaravaŭšy intaresy naroda, Biełaruskaj pravasłaŭnaj carkvy i navat kiraŭnictva Respubliki Biełaruś, jakija chacieli mieć svajho mitrapalita ź biełaruskaha kliru.
Aŭtary zvarotu źviazvajuć pryznačeńnie novaha hałoŭnaha rusifikatara mitrapalita Paŭła z rasijskim kredytam.
«Ekzarch Pavał nie źjaŭlajecca hramadzianinam Biełarusi i nie vałodaje nacyjanalnaj movaj, što hruba parušaje biełaruskaje zakanadaŭstva. Ale čaho nie zrobiš dziela uratavańnia ułady.
Vyhladaje ździekam ź biełaruskaha narodu — achviaraj Čarnobylu — pryznačeńnie hałoŭnym duchoŭnym akarmlalnikam dla pravasłaŭnych biełarusaŭ sanoŭnaha śviatara, jaki adznačyŭsia nastupnym cyničnym vykazvańniem: «V Rosii siejčas suŝiestvujet ohromnoje količiestvo sriedstv massovoho uničtožienija, u nas jesť i atomnoje, i baktieriołohičieskoje oružije. Kohda naš narod budut zahoniať v uhoł, nam ničieho nie ostanietsia, kak otkryť kranik čiernobylskij».
Aburaje, što vysoki carkoŭny ijerarch, jaki pavinien zajmacca duchoŭnym lekavańniem i ratavać dušy ludskija praz chryścijanskija dahmaty lubovi i ŭsiodaravańnia hrachoŭ, prybiahaje da arhumientaŭ zbroi i siły.
Naściarožvaje i toje, što vysoki carkoŭny ijerarch vykazvajecca nie jak duchoŭnaja asoba, a jak palityk, i hetaja vidavočnaja tendencyja na zroščvańnie carkvy i dziaržavy nivieluje status carkvy, jak duchoŭnaha instytuta ŭ hramadstvie, i pieratvaraje jaje ŭ palitadździeł dziaržaŭnaha aparatu.
Ciapier my mo j paźbiehniem defołtu, ale za košt duchoŭnaha rabstva, denacyjanalizacyi Biełarusi, straty našaha suvierenitetu i nacyjanalnaj admietnaści – movy, kultury, sapraŭdnaj historyi i svajoj carkoŭnaj architektury», — havorycca ŭ zvarocie..
Jahonyja aŭtary adznačajuć, što Ruskaja pravasłaŭnaja carkva Maskoŭskaha patryjarchatu była i zastajecca impierska-šavinistyčnaj i antybiełaruskaj pa svajoj sutnaści, nie maje ni maralnaha, ni jurydyčnaha, ni kananičnaha prava dziejničać na terytoryi Biełarusi.
Stan RPC daloki ad ideału (pra heta śviedčać, naprykład, vykazvańni prafiesara Maskoŭskaj duchoŭnaj akademii, pratadyjakana Andreja Kurajeva, fakty karupcyi, homasieksualizmu ŭ manastyrach, akademijach i sieminaryjach, zvyšraskoša va ŭbranstvie i pobycie vysokich ijerarchaŭ i śviataroŭ). Usio heta vyklikaje adtok ad RPC viernikaŭ, jakija pierachodziać u inšyja kanfiesii.
U chramach Biełarusi padčas nabaženstvaŭ, pry praviadzieńni tajamnicaŭ chrostu, spoviadzi, pachavańnia, u niadzielnaj škołcy nie hučyć biełaruskaja mova —
i heta simptomy duchoŭnaj katastrofy nacyi.
RPC dziejničaje ŭ Biełarusi, jak rabili heta rasijcy z 1793 hodu pavodle ŭkazu Kaciaryny II pa «Novym ziemlam Litovskim»: «…Vielikoje kniažiestvo Litovskoje vpried́ imienovať tolko Biełoj Ruśju, a narod jejo biełorusami, čiem na vieka priviažiem jejo k Rośsii. Zamiriť Biełuju Ruś siłoj nievozmožno. Etu miśsiju my vozłožim na russkoho činovnika, russkoho učitiela i russkoho popa. Imienno oni otnimut u biełorusov nie tolko ich jazyk, no i samu pamiať pro samich siebia…».
Padpisanty zvarotu vykazvajuć pratest suprać pryznačeńnia rasijskaha mitrapalita hałavoju BPC biez uliku intaresaŭ biełaruskaj nacyi,
bo takoje čarhovaje naviazvańnie vysokaha ijerarcha z RPC piarečyć adnosinam bractva, roŭnaści, pavahi i ŭzajemadavieru dvuch susiednich narodaŭ Biełarusi i Rasii.
Siarod padpisantaŭ zvarotu ajcy Vikienci Kavalkoŭ i Leanid Akałovič, mastaki Hienadź Drazdoŭ, Alaksiej Maračkin i Aleś Cyrkunoŭ, historyk Ihar Kuźniacoŭ, movaznaŭca Lavon Barščeŭski, paet Hieorhi Lichtarovič, žurnalist Alaksandr Tamkovič, hramadskija aktyvisty Mikoła Bambiza, Aleś Makajeŭ i Nina Bahinskaja, a taksama archijepiskap Biełaruskaj aŭtakiefalnaj pravasłaŭnaj carkvy Śviatasłaŭ.
