Siabra arhkamiteta Biełaruskaj chryścijanskaj demakratyi, vieterynar Alaksiej Ciulkoŭ raskazaŭ pra čatyry hady deputactva ŭ Asipovickim rajsaviecie.
«Naša Niva»: Vy zadavolenyja tym, što pabyli deputatam?
Alaksiej Ciulkoŭ: Jaki-nijaki žyćciovy dośvied. Ščyra kažučy, nie tak mnoha atrymałasia zrabić. Biezumoŭna, jość i zadavalnieńnie, i rasčaravańnie.
«NN»: Raskažycie.
AC: Najbolšaja sprava, jakuju mnie ŭdałosia zrabić, — heta abaranić razam z vybarcami zialonuju zonu. Išła pierapłaniroŭka dvaroŭ, i ciepłatrasa musiła lehčy praz tuju terytoryju, dzie miascovyja žychary samastojna vysadžvali drevy. Jany stali vystupać suprać, i mnie, jak deputatu, udałosia dabicca taho, što truby pakłali praź inšaje miesca, choć heta i było finansava niavyhadna, bo daviałosia ŭzdymać asfalt. Kali b ja byŭ adzin, to naŭrad ci b u mianie heta atrymałasia zrabić. Kali ja tolki staŭ deputatam, to pastanaviŭ, što budu rabić usio nie «dziela ludziej», a «razam ź ludźmi». Było pryjemna i radasna, što tady ŭsio ŭdałosia.
«NN»: A rasčaravańni?
AC: Ciažkaściaŭ vielmi šmat, ale mnie niejak nie choča zasiarodžvacca na ich. U našych ludziej vielmi vialikaje niavierje ŭ svaje siły, jany dumajuć, što ni na što nie zdatnyja, ničoha nie mohuć źmianić. Ale heta zusim nie tak. Usio ŭ ichnich siłach.
«NN»: A jak Vam uvohule atrymałasia stać deputatam?
AC: Bo ja žyŭ u toj akruzie. Vybarcy — heta maje susiedzi. Tyja ludzi, prablemy jakich ja viedaju, žyvu imi. Falsifikavać vyniki na toj akruzie prosta nie mieła sensu, bo nastolki vidavočnaj była maja padtrymka. Supierniki ž, u tym liku kandydat ad ułady, byli nie z hetaha rajona. Vybarcy ich mienš viedali. Chacia absalutna nie čakaŭ, što stanu deputatam, choć i viedaŭ, što pieramahu na hetym učastku.
«NN»: Ci vialiki ŭpłyŭ u deputataŭ miascovych savietaŭ?
AC: Upłyŭ samoha deputata nie jak čałavieka, a jak dziaržaŭnaha dziejača blizki da mikraskapičnaha, da aryfmietyčnaj pahrešnaści. Čamu ja ŭdzielničaŭ? Bo heta daje mahčymaść kansalidavać vakoł siabie zdarovyja siły, dziejničać u ramkach pravavoha pola. Na vialiki žal, u našaj krainie časta inšaj takoj mahčymaści nie zdarajecca.
«NN»: Što b Vy paraili palityčnym partyjam i aktyvistam: udzielničać u vybarach ci nie?
AC: U mianie tut nieadnaznačnaja pazicyja. Sprava ŭ tym, što palityčnym partyjam, mabyć, patrebna być pryncypovymi ŭ adstojvańni svaich pazicyj i pohladaŭ. Što tyčycca nizavych aktyvistaŭ, to ŭsio zaležyć ad ich asabistych ambicyj. Kali adčuvajuć, što niešta mohuć źmianić — tak, dziela «hałački» — nie.
«NN»: A sami paŭtorna bałatavacca źbirajeciesia?
AC: Na žal, nie. Sprava ŭ tym, što zusim niadaŭna ja pamianiaŭ miesca žycharstva. Jašče kiepska viedaju novych susiedziaŭ, kab ryzykavać udzielničać u vybarach.
