Pamiž vulicami Staravilenski trakt i Čarviakova ŭ Minsku znachodziacca mohiłki 
, na jakich pachavana bolš za 5 tysiač voinaŭ, jakija addali svaje žycci za Ajčynu na frantach Pieršaj suśvietnaj vajny. Z samaha pačatku hetyja mohiłki byli miemaryjalnymi — jany pavinny byli słužyć uviekaviečańniu pamiaci tych, chto na ich spačyvaje. Jak spraviadliva zaŭvažyŭ mastak Barys Citovič, — heta baćki tych, chto abaraniaŭ našu ziamlu ŭ Vialikuju Ajčynnuju vajnu. Ci spraviadliva šanavać pamiać dziaciej i zabyvać pra baćkoŭ? Z 1914 hoda pa kaniec 40‑ch hetaje miesca było aharodžana, na kožnaj mahile byŭ kryž z prooźviščam, da 30‑ch hadoŭ na terytoryi mohiłak znachodziłasia kaplica, u jakoj adpiavali i paminali zahinułych. Minskija vajskovyja brackija mohiłki byli ŭtvorany dla pachavańnia i ŭviekaviečańnia pamiaci pravasłaŭnych voinaŭ roznych nacyjanalnaściaŭ i zvańniaŭ. Adnak paśla apošniaj vajny na miescy mohiłak haradskija ŭłady ŭtvaryli žyviolny rynak, viadomy jak Staražoŭski. Dahetul miesca, dzie spačyvajuć cieły našych pradziedaŭ, nijak nie abaznačana, choć terytoryi niekalki hadoŭ tamu byŭ prysvojeny status historyka‑kulturnaj kaštoŭnasci. Kab źmianić situacyju, naprykancy minułaha tydnia Ministerstva kultury arhanizavała sustreču ŭsich zacikaŭlenych bakoŭ, na jakoj abmiarkoŭvaŭsia raspracavany i zaćvierdžany raniej prajekt dobraŭparadkavańnia Brackich mohiłak.
— My zaprasili pradstaŭnikoŭ Minskaj jeparchii Biełaruskaj pravasłaŭnaj carkvy, Minharvykankama, prajekciroŭščykaŭ i zakazčykaŭ rabot — UKB Centralnaha rajona, — raskazała «Źviaździe» namiesnik načalnika Upraŭleńnia pa achovie historyka‑kulturnaj spadčyny i restaŭracyi Ministerstva kultury Aksana Smatrenka. — Abmierkavali prajekt dobraŭparadkavańnia i pahadzilisia, što jaho nieabchodna dapoŭnić budaŭnictvam kaplicy. Prajekciroŭščykam rekamiendavali da kanca hoda raspracavać i pradstavić niekalki varyjantaŭ dapoŭnienaha prajekta, paśla čaho zacikaŭlenyja baki znoŭ źbiarucca i vybieruć kančatkovy. Płan dobraŭparadkavańnia mohiłak praduhledžvaje abaznačeńnie terytoryi ŭ zabudovie žyłoha kvartała, lohkuju aharodžu, budaŭnictva jakoj nie kranie kulturny słoj, kab nie turbavać astanki. Budzie ŭładkavana darožka da doma № 23 pa vulicy Čarviakova, u centry jakoj, chutčej za ŭsio, i paŭstanie kaplica‑pomnik.
— Ja całkam zhodny z vynikami pasiadžeńnia, — prakamientavaŭ rašeńnie Ministerstva kultury hałoŭny architektar prajekta dobraŭparadkavańnia terytoryi Brackich mohiłak Mikałaj Dziadko. — My zaprajektavali dobraŭparadkavańnie, a treba rabić miemaryjał, chaj i nievialiki. I my hatovy ŭniesci tyja elemienty u prajekt, pra jakija nas prasili ŭdzielniki pasiadžeńnia, jak tolki da nas pastupić zakaz. Razmova idzie pra małyja formy ŭ hranicie i prajekt pravasłaŭnaj kaplicy, na ścienach jakoj buduć raźmieščany imiony tych, chto pachavany na mohiłkach. Chutčej za ŭsio, kaplica budzie zapłanavana nievialikaja, ale dastatkovaja dla taho, kab tam adbyvalisia paminalnyja nabaženstvy.
Klir najbližejšaha da hetaha miesca Śviata‑Mahdalininskaha prychoda vykazaŭ hatoŭnaść absłuhoŭvać budučuju kaplicu. Darečy, histaryčna tak i było: śviaščenniki sa Śviata‑Mahdalininskaj carkvy adpiavali voinaŭ i słužyli panichidy na Minskich vajskovych brackich mohiłkach.
