Dziejnyja asoby:
Spadar Paprocki
Spadarynia Paprockaja
Vajskoviec
Scena 1.
Za stałom na kuchni siadziać spadar Paprocki i spadarynia Paprockaja.
Spadar Paprocki. Siońnia bulbačka była vielmi smačnaja.
Spadarynia Paprockaja. A skvarki?
Spadar Paprocki. O-o, palčyki ablizać!
Spadarynia Paprockaja. Bo ja ich dobra zasmažyła i cybulu narezała kołcami.
Spadar Paprocki. Cybula taksama smakavała ŭ sieladcy.
Spadarynia Paprockaja. Bo ja jaje marynavała ŭ loi.
Spadar Paprocki. A loj ja vymačaŭ chlebam.
Spadarynia Paprockaja. A sieladziec?
Spadar Paprocki. Źjeŭ ažno čatyry kavałki. Nie, piać! Paśla pieršaj čarki « Maskoŭskaj» — dva, i zatym paśla kožnaj nastupnaj jašče pa adnym.
Spadarynia Paprockaja. Dyk ty vypiŭ čatyry čarki?
Spadar Paprocki. Tak, i skažu tabie: «Maskoŭskaja» była sama toje — sorak hradusaŭ. U našym mahazinie staić taksama «Staličnaja», «Zubroŭka», «Try karali», «Biełaviežskaja», ale ja zaŭsiody biaru tolki «Maskoŭskuju».
Spadarynia Paprockaja. A ja pa bulbu, cybulu i sała na skvarki chadžu na rynak, a pa sieladziec — u «Biełuju Ruś».
Spadar Paprocki. Heta taja kramka, što na rahu?
Spadarynia Paprockaja. Taja. Tudy sieladcy pryvoziać u bočkach, a loj dyk uvohule ničoha nie kaštuje — biary kolki chočaš.
Spadar Paprocki. Skažycie kali łaska!
Spadarynia Paprockaja. Ja tudy ź bitončykam chadžu.
Spadar Paprocki. I ŭsia voś hetaja raskoša — dziakujučy našym darahim pravadyram, našym lubimym načalnikam, daj im boh zdaroŭja i doŭhi viek.
Spadarynia Paprockaja. A taksama ichnim dzietkam i ŭnukam.
Spadar Paprocki. Ja ŭsio dziŭlusia: skul stolki rozumu ŭ ludziej?
Spadarynia Paprockaja. U jakich ludziej?
Spadar Paprocki. U pravadyroŭ.
Spadarynia Paprockaja. A!
Spadar Paprocki. My navat našaj Lubie — nie pasłuchała, kinuła, kurva, baćkoŭ, pajšła za blizki śviet — nie zmahli rady dać, a jany cełaj krainaj kirujuć!
Spadarynia Paprockaja. Vialikija hałovy majuć.
Spadar Paprocki. O-o, što cebry.
Spadarynia Paprockaja. Dyj biez dapamohi vyšejšych sił nie abychodzicca.
Spadar Paprocki. Heta viadoma, bo ŭsiakaja ŭłada ad Boha.
Spadarynia Paprockaja. Voś tolki jak pasłuchaješ pa televizary, što na biełym śviecie dziejecca: tam zasucha, u inšym miescy zaleva, jašče dzie ŭrahan…
Spadar Paprocki. Za hrachi ŭsio, za hrachi…
Spadarynia Paprockaja. … albo ziemlatrus, dyk ažno žudaść biare.
Spadar Paprocki. A ŭ mianie skura šerchnie. (Vystaŭlaje ruku.) Vo!
Spadarynia Paprockaja. A to jašče lepš: uziali modu — na mitynhi chadzić, buntavać, bicca. A ŭ nas dobra, cicha.
Spadar Paprocki (paziachajučy). Sta-abilna.
Spadarynia Paprockaja. Jak na mohiłkach. I što jany chočuć, čaho im nie staje?
Spadar Paprocki. Moža, loju?
Scena 2.
Za tym ža stałom siadziać spadar Paprocki i spadarynia Paprockaja.
Spadar Paprocki. Bulbačka siońnia była takaja, što kab da jaje jašče skvarak, dyk možna było b palčyki ablizvać.
Spadarynia Paprockaja. Bo ja ich zaŭsiody dobra vysmažvała.
Spadar Paprocki. A cybulu?
Spadarynia Paprockaja. A cybulu, narezaŭšy kołcami, paśla taho jak źbirała z patelni skvarki, kłała ŭ tłušč.
Spadar Paprocki. Voś što! Ale ž cybula na alei taksama atrymałasia ničoha sabie.
Spadarynia Paprockaja. A sieladziec?
Spadar Paprocki. Źjeŭ ažno try kavałki. Paśla kožnaj šklanki «Kryžačka» pa kavałku.
Spadarynia Paprockaja. Dyk ty vypiŭ try šklanki «Kryžačka»?
Spadar Paprocki. Try. U našym mahazinie, akramia «Kryžačka», možna nabyć taksama «Zialony jabłyk», «Rabinaŭku» i «Dary sadu», ale ja zaŭsiody biaru «Kryžačok», bo jon u butelkach pa nul siem litra, a nie pa nul piać, jak «Zialony jabłyk», «Rabinaŭka» i «Dary sadu». Ich, takim čynam, pryjšłosia b brać dźvie butelki, bo adnoj na try šklanki nie chapaje.
Spadarynia Paprockaja. I słušna robiš, bo ŭsio roŭna na ruki dajuć tolki pa adnym sieladcy.
Spadar Paprocki. A loj? Loju ž, dziakujučy našym darahim pravadyram, našym lubimym načalnikam, daj im boh zdaroŭja i doŭhaha vieku, kolki chočaš!
Spadarynia Paprockaja. Loju — tak, loju, dziakujučy našym darahim pravadyram, daj im boh zdaroŭja, a taksama ichnim dzietkam i ŭnukam, kolki chočaš. Praŭda, zadarma ŭžo nie nalivajuć — treba płacić.
Spadar Paprocki. Skažycie kali łaska!
Spadarynia Paprockaja. Ja taksama pra heta nie viedała, tamu z dvuma bitončykami vypraviłasia, ale hrošaj ledź chapiła na pałovu adnaho. Kab nie sieladziec…
Spadar Paprocki. Heta ničoha, heta ŭsio tolki časovyja ciažkaści, aby było cicha. Vuń što navakoł robicca — televizar uklučać strašna: harmidar, verchał. A ŭ nas? Na vulicu, skažam, zakarcieła viečaram pajści — idzi, nichto da ciabie nie padydzie, nie začepić, u mordu nie daść, bo nidzie nikoha, byccam pošaść niejkaja prajšła, čysta pavymirali ŭsie. A kali navat i vylecić jaki čort z padvarotni, dyk adrazu ž milicyjanty padyduć, raźbiarucca, bo ŭ nas jany na kožnym rahu pa dvoje, a to i pa troje stajać.
Spadarynia Paprockaja. Za paradkam sočać.
Spadar Paprocki. Za paradkam sočać i tak — chto siemki łuzhaje, inšy varon ličyć. Słužba ŭ ich takaja.
Spadarynia Paprockaja. Chto na što vučyŭsia.
Spadar Paprocki. Ale. Ja voś vučyŭsia na tokara, i chacia ŭžo katory hod niama čaho vytočvać, jak chadziŭ na svoj zavod, tak i chadzić budu.
Spadarynia Paprockaja. I što ty tam robiš, kali niama čaho tačyć?
Spadar Paprocki. Raniej prychodziŭ, stanok zapuskaŭ i siadzieŭ uvieś dzień, hladzieŭ, jak tam usio krucicca, ale apošnim časam nie ŭklučaju — elektryčnaści niama.
Spadarynia Paprockaja. Ničoha, zaraz užo nie treba budzie nikudy iści: na piensiju siadzieš.
Spadar Paprocki. Nie, ja na piensiju nie chaču. Navošta? Lepš kala stanka siadzieć, čymsia tut z taboju. Ja i pamru tam.
Spadarynia Paprockaja. Što ty ŭdumaŭ, akścisia? Chto ž tabie heta dazvolić?
Spadar Paprocki. A kali nie dazvolać, tady voś što zrablu: vyjdu za prachadnuju i tam, kala dźviarej, na prystupkach skanaju.
Spadarynia Paprockaja. Nie, ty lepš dachaty pryjdzi, a paśla — jak sabie viedaješ. Vuń, susied, viečaram pryjšoŭ, a ranicaj užo na leśvicy łapak jałovych panakidali.
Spradar Paprocki. I ja, łapak jałovych kab panakidana było, taksama chaču.
Spadarynia Paprockaja. A vynosili, ha, jak vynosili! Lubata było hladzieć: ładam tak, nahami ŭpierad.
Spadar Paprocki. I ja chaču — kab ładam i nahami ŭpierad.
Scena 3.
Toj samy stoł i tyja samyja asoby, što i ŭ pieršych dźviuch scenach.
Spadarynia Paprockaja. Nu źješ jašče adnu bulbačku.
Spadar Paprocki. Nie chaču!
Spadarynia Paprockaja. Nu kali łaska!
Spadar Paprocki. Nie budu — u rocie raście. Kab cybulki ci loju…
Spadarynia Paprockaja. Boža, dzie ž ich uziać! Cybulu, moža, praz tydzień zaviazuć, a pra loj, pa ŭsim vidać, uvohule možna zabycca. Ale ničoha, aby cicha, aby nie było vajny.
Spadar Paprocki. I ŭ nas na zavodzie ŭsie, chto vyžyŭ, taksama zhodnyja patryvać.
Spadarynia Paprockaja. Paśla čaho vyžyŭ?
Spadar Paprocki. Paśla taho, jak paspytali achaładžalnaj vadkaści. Chłopcy niedzie kanistru prydbali. Prynieśli ŭ kuryłku. Adkarkavali, paniuchali — žyvy śpirt. Dyk pieršy adkinuŭ kapyty na miescy, druhoha zavieźli ŭ balnicu, i nieviadoma, ci vykaraskajecca, treci aślep, a mnie voś, jak bačyš, ničoha nijakaha: krychu z pravaha boku pad rebrami papiakło — i ŭsio.
Spadarynia Paprockaja. Dziakuj Bohu! (Žahnajecca.)
Spadar Paprocki. A lekar z chutkaj dapamohi kazaŭ, što heta naturalny adbor — vyžyvajuć macniejšyja.
Uvachodzić vajskoviec z aŭtamatam na plačy.
Spadar Paprocki. Vy chto?
Vajskoviec. Ustać!
Spadar Paprocki (uskočyŭšy). Što vam treba?
Vajskoviec. Maŭčać! Śmirna! Usieahulnaja mabilizacyja! Usie pad ružžo!
Spadar Paprocki. Ale ž ja ŭ zapasie, amal piensijanier.
Vajskoviec. Ničoha, aŭtamat jašče ŭtrymaješ. (Zdymaje ź plača aŭtamat i viešaje spadaru Paprocamu na šyju.) Ajčyna ŭ niebiaśpiecy! Pieraŭtvorym našuju ziamlu ŭ nieprystupnuju ćviardyniu. Macujsia sałdat!
Spadar Paprocki. Jość!
Vajskoviec. Maładziec! Abjaŭlaju padziaku! (Biare z talerki bulbu, rassvoŭvaje pa kišeniach.) Usio dla frontu, usio dla pabiedy.
Spadarynia Paprockaja. Amin!
Kaniec
