Rasijskaja śpiavačka z ukrainskimi karaniami Łalita zajaviła, što vielmi radaja zabaronie Pucina uvozić zamiežnyja pradukty ŭ Rasiju.
Artystka pryznałasia, što hatovaja jość ajčynnaje da kanca svaich dzion i paprasiła Pucina pratrymacca choć by hod. Pra heta paviedamlaje sajt Super.ru.
Łalita pryznałasia, što stała bolš ščaślivym, kali pačuła ab abmiežavańni ŭvozu praduktaŭ z-za miažy.
«Ja i ŭsie maje siabry, ščyra, užo daŭno palujem za našymi ajčynnymi praduktami. Ja liču, što bakinskija pamidory (ja ich taksama liču našymi) i vyhadavanyja hruntavyja značna smačniejšyja za sintetyku niezrazumieła adkul. Naprykład, jabłyki, jakija rastuć u mianie na dačy, smačniejšyja za tyja, jakija značacca pad markaj Jeŭrasajuza.
Mnie vielmi padabajucca biełaruskija pradukty, i ja ščaślivaja, što budzie bolš biełaruskaha małaka i syru, tamu što jany značna bolš jakasnyja, smačnyja i zachoŭvajuć standarty HOSTu, da jakich my pryvykli.
Zamiežnaja padfarbavanaja ryba taksama škodnaja. Dziakuj, pa TB nam heta nie raz užo dakazali. Adzinaje, biez čaho asabista mnie składana abychodzicca, — impartny rys i aliŭkavy alej.
U mianie vialikaja prośba da Pucina — nie zdavacca i pratrymacca hety hod, jak by potym ni prasili pryniać nazad jakuju-niebudź chimiju. Chočacca choć by hod pražyć va ŭmovach bolš čystaha spažyvieckaha rynku, pakul nie adnoviać impart. Tamu ja vyklučna «za», bo ja nie prychilnik chimii.
Mianie raduje, što našy vytvorcy padymuć hałavu. Ich nie puskali na rynak, a ciapier ludzi buduć mienš pić i bolš pracavać na rallach. Jany buduć ščaślivyja, što ich praca narešcie zapatrabavanaja.
Moža być, mienš ziamiel ciapier budzie addadziena pad katedžnuju zabudovu i jany viernucca ŭ haspadarčuju zonu. Ja zadavolenaja tym, što Rasija znoŭku pačnie raźvivać sielskuju haspadarku.
Vy viedajecie, ja nikoli nie hladžu, tureckija heta jabłyki abo pamidory. Ja zaŭsiody hladžu pa jakaści. Tamu svaju lubimuju harodninu ja pa pachu vyznačaju.
U impartnaj pradukcyi pachu niama, a jość niejkaja huma na smak. Tamu chaj Abama jeść pradukcyju Jeŭrasajuza, a my budziem svajo naturalnaje z pacham.
Ja kuplaju miasa vyklučna ŭ siabie ŭ Dorachavie na kałhasnym rynku, dzie viedaju tych, chto vyroščvaje śviniej i kurej. Ja biaru ŭ ich i pryvodžu siabram. Takich, jak ja, jakija pryjazdžajuć za sapraŭdnym parnym miasam, vielmi šmat. Tamu sa mnoj nie pašancavała ni Amierycy i nikomu inšamu.
Ja i zaraz hałasuju dźviuma rukami za toje, kab heta padoŭžyłasia viečna, kab Rasija zaŭsiody trymała pieršynstvo pa sielhaspradukcyi. Chaču, kab Rasija była nadzvyčajnaj, u tym liku i ahrarnaj krainaj. Ja vielmi časta sutykajusia z našymi vytvorcami, jakija kažuć, što im niama kudy padzieć rybu. Voś zaraz ich čas!
Ja vielmi chaču, kab my ŭsio astatniaje žyćcio žyli na ajčynnych praduktach. Heta pavaha da krainy i da ŭłasnaha straŭnika. Ja b nie chacieła viartańnia da drennaha impartu».
