Vyjšła z druku novaja kniha viadomaha biełaruskaha navukoŭca i hramadskaha dziejača Alaksandra Kraŭceviča pad nazvaj «Kraina pahraničča». U knihu ŭvajšli vybranyja navukova–papularnyja, eseistyčnyja i publicystyčnyja pracy, napisanyja aŭtaram na praciahu apošnich troch dziesiacihodździaŭ. Niekatoryja ź ich drukujucca ŭ zborniku ŭpieršyniu.
Pavodle aŭtara: «Kraj, jaki siońnia nazyvajecca Biełaruś, spradvieku byŭ i zastajecca krainaj miažy. Biełaruskaje pamiežža — źjava šmatpłanavajai ŭniviersalnaja. Jana pačynajecca ŭžo ad samoj pryrody. Terytoryja Biełarusi — pamiežnaja raślinnaja zona, dzie hetak zvanaja jeŭrapiejskaja tajha (sasnovyja bary i jałovyja huščary) pastupova pierachodzić u listavy jeŭrapiejski les. Miaža vodapadziełu pamiž bałtyjskaj i čarnamorskaj vodnymi sistemami pierasiakaje ŭsiu krainu vialikaj duhoj ad paŭdniovaha zachadu da paŭnočnaha ŭschodu.
Biełaruś — heta čatyrochkratnaja pryrodna–etnična–kulturna–palityčnaja miaža. Pahraničča — niaźmienny stan i los, ščaściei trahiedyja hetaj ziamli na praciahu bolš čym tysiačy hadoŭ, ad hłybokaj staražytnaści da samych apošnich dzion. Siońniašni niapeŭny stan biełaruskaj dziaržaŭnaści — vynik i prajava hetaha pahraničča.
Zamović knihu možna praz sajt časopisa Arche.
