Jałcinskaja «Žamčužyna» ŭ adkrytym liście źviarnułasia da prezidenta Rasii Uładzimira Pucina.
«Pavažany Uładzimir Uładzimiravič! Zaŭziatary, futbalisty i kiraŭniki futbolnaha kłuba «Žamčužyna» (horad Jałta) vymušanyja źviarnucca da Vas z adkrytym listom, bo tolki Vašaje asabistaje ŭmiašańnie moža paŭpłyvać na situacyju, jakaja skłałasia ŭ našym kłubie i krymskim futbole ŭ cełym.
Naša hramadzianskaja pazicyja zaŭsiody zastavałasia vyraznaj i niaźmiennaj. Mienavita jałcinskaja «Žamčužyna» stała pieršaj krymskaj kamandaj, jakaja syhrała hetaj viasnoj pad ściaham Rasijskaj Fiederacyi. Pakul mnohija nazirali i dumali, my dziejničali: jašče da praviadzieńnia refierendumu ŭ Krymie my vystupili ź inicyjatyvaj ab praviadzieńni Matču Družby pamiž «Žamčužynaj» i «Cierakam» (Hrozny). Atrymaŭšy padtrymku Kiraŭnika Čačenskaj Respubliki Ramzana Kadyrava, futbalisty «Žamčužyny» adpravilisia ŭ Hrozny, a praź niekatory čas zaprasili ŭ Jałtu ź vizitam u adkaz i futbalistaŭ sa stalicy Čačni. My byli ščaślivyja ad taho, što naša inicyjatyva nie tolki paśpiachova realizavałasia na futbolnym poli, ale i dała vialiki impuls raźvićciu dziełavych, palityčnych i kulturnych uzajemaadnosin pamiž našymi respublikami.
Usie našy dumki i nadziei byli tolki ź intehracyjaj Kryma ŭ Rasijskuju Fiederacyju, z chutkaj ustupleńniem «Žamčužyny» u rasijskuju futbolnuju siamju.
Uładzimir Uładzimiravič, Vy viedajecie, nakolki nie prosta krymskim kłubam było vyžyć, pakul pytańnie ab našym pryniaćci ŭ Rasijski Futbolny Sajuz vyrašałasia na samym vysokim uzroŭni. Ale dziakujučy Vašamu asabistamu ŭdziełu jano vyrašyłasia! Usie razumieli, što bieź dziaržaŭnaj padtrymki ŭ siońniašnich umovach raźvivacca futboł u Krymie nie moža. Mienavita tamu Ministerstvam sportu Rasii krymskim kłubam była abiacanaja finansavaja padtrymka na hety siezon, pra jakuju nieadnarazova zajaŭlałasia ŭ ŚMI. Ale…
My rabili svaju spravu i spadziavalisia, što rana ci pozna ludzi, jakija dali harantyi padtrymki, uspomniać pra nas i pra svaje abiacańni. Ale da ciapierašniaha času heta tak i nie adbyłosia. Na ŭsie našy zvaroty ab dapamozie čynoŭniki roznaha ŭzroŭniu prapanoŭvali nam «paciarpieć», razvodzili rukami ci prosta nie chacieli sustrakacca. My «tryvali», žyli ŭ doŭh, u doŭh siłkavalisia, ekanomili na ŭsim, što možna i na čym ekanomić kateharyčna nielha.
Ciažkaści nas zahartavali i źjadnali: kali stała zusim ciažka, my nie zdalisia, a, padstaviŭšy plačo adzin adnamu, praciahvali hulać za honar Jałty, za honar Kryma, za honar Rasii, za svoj honar. U troch apošnich matčach čempijanatu Rasii «Žamčužyna» atrymała try pieramohi, my hatovyja pieramahać i dalej, ale siońnia stanovišča spraŭ nastolki krytyčnaje, što pad vialikim pytańniem nie tolki praviadzieńnie bližejšaha chatniaha matču, ale i dalejšaje isnavańnie našaha kłuba.
Pavažany Uładzimir Uładzimiravič, tolki Vašaje asabistaje ŭmiašańnie moža vyratavać futboł Paŭdniovaha Bieraha Kryma. FK «Žamčužyna» — heta nie tolki prafiesijny futboł, heta sacyjalny prajekt, jaki hurtuje vakoł futboła ludziej roznych uzrostaŭ. Jałcinskaja «Žamčužyna» pavinna i dalej svajoj hulnioj radavać jałcincaŭ i šmatlikich haściej Kryma, musić daryć nadzieju krymskim dzieciam, jakija, dziakujučy ŭpartaści i štodzionnaj pracy, mohuć adnojčy vyjści na futbolnaje pole ŭ futbołcy «Žamčužyny» i zhulać u joj pad ściaham našaj krainy — Rasijskaj Fiederacyi», — havorycca ŭ liście kłuba.
