Biełarusy pavinny być haspadarami na svajoj ziamli i bierahčy jaje. Heta adznačyŭ Alaksandr Łukašenka siońnia ŭ čas pradstaŭleńnia na pasadzie premjer-ministra Andreja Kabiakova.
«My pavinny być haspadarami na hetaj ziamli i pavinny hetuju ziamlu, čaho b heta ni kaštavała, bierahčy i abaraniać», — padkreśliŭ kiraŭnik dziaržavy. Alaksandr Łukašenka adznačyŭ, što siońnia, napiaredadni Novaha hoda, naviedaŭ dom-internat dla piensijanieraŭ-invalidaŭ.
«Hledziačy na ich, dumaju: čaho nam nie chapaje? U nas jość usio. Biełarusy jašče nikoli tak dobra nie žyli. Niachaj mianie pačujuć i zrazumiejuć», — adznačyŭ Łukašenka.
Jon nahadaŭ, što ciažkim byŭ dla Biełarusi paślavajenny pieryjad, kali ludzi ŭ vielmi składanych umovach adnaŭlali krainu.
«Siońnia niekatoryja kryŭdziacca — taho nie chapaje, hetaha. A ja nastojvaju: kali čałaviek choča narmalna žyć i karmić svaich dziaciej, svaju siamju — u jaho ŭsio dla hetaha jość, treba tolki varušycca», — miarkuje jon.
Razam z hetym jon kanstatavaŭ, što jość i inšaja katehoryja ludziej, jakija pjanstvujuć, łodarničajuć i, zrazumieła, žyvuć niavažna:
«Kali niechta padlanoŭvajecca, nie choča pracavać, dy jašče i adukacyi nie atrymaŭ, hultaj, za kaŭnier lubić zakłaści, kožny dzień kuryć pa dva pački cyharet, paličycie, kolki kaštuje vypić i zakuryć, a jašče i paniuchać niejkaj narkaty. I jakaja rabota potym paśla pjanki? I jakimi bahatymi ludźmi jany mohuć być?» Pry hetym jon zadaŭ rytaryčnaje pytańnie: «Jaki prezident i jakaja ŭłada zrobić narmalnym dabrabyt takich ludziej?»
Na dumku kiraŭnika dziaržavy, biełarusy zaŭsiody vyznačalisia tym, što nikoli nie raskidvalisia hrašyma, bo žyćcio ŭ ich nie było prostym.
U hetym mientalitet našych ludziej. Jość šmat prostych ludziej, jakija nie staviać pytańnie ab piensijach, niedzie padzarablajuć, niedzie karystajucca pradastaŭlajemymi ŭ mahazinach skidkami.
«Ja časta dumaju: usia naša prablema ŭ tym, što naš narod nie pieražyŭ drennych časoŭ u toj pieryjad, kali našy braty (pa byłym Savieckim Sajuzie) cierpiać», — skazaŭ Łukašenka.
Jon źviarnuŭ uvahu na Ukrainu, dzie ciapier vielmi składanaja situacyja.
«Kožny pavinien razumieć, što jaho dabrabyt, pierš za ŭsio, u jaho rukach, a potym užo Miaśnikoviča, Kabiakova, Łukašenki, i potym hubiernataraŭ», — skazaŭ Łukašenka.
