Jeści, pić i navat hladzieć seryjały Sałdaty 13, Sałdaty 14 i 15 raschaciełasia paśla hučnaj zajavy adnaho palityka pra toje, što carkva, jak minimum pravasłaŭnaja, — hałoŭny dziaržaŭny ideolah. Novy feljeton z błohu Lolika Uškina
Dylema tut nastupnaja: kali isnujučaja dziaržaŭnaja idealohija zapatrabavanaja samim niebam, ci značyć heta, što vučań, jaki padčas lekcyi pra ekanomiju enerhii hulaŭ na mabile ŭ tetrys, robić hrachoŭny ŭčynak? Kali tak, to značyć — iścina pra sakralny charaktar departmentu Pralaskoŭskaha musiła być niejak dastaŭlenaj na ziamlu. Dzie? Jak? Kamu? A što kali transakcyja mieła miesca padčas viadomaj sceny na hary Sinaj.
Maisiej: Heta što — kieramičnaja plitka?
Jon: Sam ty plitka. Heta skryžali z prykazańniami — nie zabivaj, nie pijanieŕ, nie pažadaj žonki bližniaha svajho i h.d. Voś trymaj. Pieraličy i napišy raśpisku.
Maisiej: Blin, ciažkija jakija. Moža, chopić piaci?
Jon: Parazmaŭlaj tut. A heta bonus‑skryžal «Nie prapuskaj lekcyi palitinfarmacyi». Pieradaj jaje biełarusam.
Maisiej: Niešta nie razumieju. .
Jon: Što tut nie razumieć. Zusim za čas błukańniaŭ pa pustelniach mazhi papłyli. Tłumaču na prymityŭnych prykładach ź Biblii. Ty Bibliju ŭvohule čytaješ ci tolki staronki musoliš, dzie malunki z Evaj u niu?
Maisiej: Nu ty daješ! Dzie mnie znajści čas jaje čytać, kali ja jaje i pišu?
Jon: Łady. Dyk voś dapuścim, što dziaržava staražytnych judejaŭ pabudavanaja za pryncypami biełaruskaj. Byccam my žyviom na 15‑ym hodzie budavańnia sacyjalna‑rynkavaha katarsisu. Sytuacyja nastupnaja: Babilon pavysiŭ ceny na pastaŭki finikaŭ, kupcy ŭ chramie nia chočuć u status PUP pierachodzić, ilhotny prajezd na asłach dla veteranaŭ pachodu z ehipieckaha pałonu admienieny. Adno, što dušu hreje: kamanda Irada znoŭ uziała kubak na mižnarodnym turniry siarod amatarskich kamandaŭ pa vyrazańni niemaŭlat.
Maisiej: Žeść .
Jon: Tabie, moža, i žeść, a mnie pa prykołu. I kab zachavać stabilnaść, ja tut prydumaŭ departament dziaržaŭnaje idealohii.
Maisiej: A ŭ čym fiška?
Jon: Jaho supracoŭniki chodziać i raspaviadajuć usiakija nievierahodnyja prytčy. Naprykład: i byŭ u adnaho rybaka son, byccam jon kiraŭnik adnoj dziaržavy, jaki turnuŭ na radzimu pasła ZŠA. I prakinuŭsia rybak i kinuŭ pić i ŭschvaliŭ hospada, tamu što zrazumieŭ, što judejskaj AES niama alternatyvy…
Maisiej: A djabał moža spakušać pa dadzienaj katehoryi zapaviedzi?
Jon: Nu naturalna. Ujavi sabie: zahnali ciabie ŭ chram na kazań «Aktualnaje hieapalityčnaje stanovišča pieršaha carstva». Tolki ty pačaŭ kanspektavać farysieja, jak tabie na vucha niejkaja sałodkaja melodyja — «padymi mianie pa‑nad ziamloju». Heta typovaja pravakacyja satany. Abo, naprykład, u ciabie ŭsialajecca niačysty i ty źnianacku pytaješ sam siabie: «Adkul heta ŭ žyroŭkach takaja astranamičnaja ličba?» Tut hałoŭnaje naviedvać lekcyi palitinfarmacyi. Dla hetaha ja tabie hetuju skryžal i prytaraniŭ. Siek?
Maisiej: Byccam siek. Nu što? Pačaburšyŭ ja.
Jon: Davaj. Usim tam pryvitańnie…Nu što, Maisiej pajšoŭ. Čym by zaniacca? Moža, zamucić patopčyk? A heta što? Adnu skryžal nie zachapiŭ. Voś dzie chałturščyk! Što tut cikava za zapaviedź? (čytaje) «Stryžycie travu».
Amiń
