Na Youtube źjaviłasia pieśnia «Vajna» ŭ vykanańni viadomaj rasijskaj śpiavački Ały Puhačovaj.
U paniadziełak, 23 lutaha, u efiry «Ruskaha radyjo» adbyłasia premjera novaj pieśni Ały Puhačovaj «Vajna».
Aŭtaram kampazicyi źjaŭlajecca pskoŭski kaval Jaŭhien Vahin. Dysk sa svaimi aŭtarskimi pieśniami jon pieradaŭ Puhačovaj praz Maksima Hałkina ŭ 2014 hodzie i nie spadziavaŭsia, što Prymadonna vykanaje adnu ź ich, piša korrespondent.net
U efiry «Ruskaha radyjo» Ała Puhačova raspaviała, što pieśnia padkupiła jaje praŭdaj i sumlennaściu. «Usiamu svoj čas. Treba śpiavać toje, što adčuvaješ. Ja ŭvohule, jak ptuška: nie śpiavaju, kali harmaty łupiać. A zaraz mianie začapiła ŭsio heta», — skazała śpiavačka.
«Kali ja pisaŭ muzyku, ja sabraŭ abahulnieny vobraz vajny. Usie vojny adnolkavyja — u ich niama ničoha, akramia žorstkaści, biessensoŭnaści i hvałtu. U pieśni pra heta i napisana», - raspavioŭ u intervju aŭtar pieśni Jaŭhien Vahin.
Tekst:
Vojna - słovo žienskoho roda, a idut na vojnu mužiki,
I śmierť tožie babja poroda, vienčaťsia s niej nie s ruki.
No śvincovym kolcom obručiła,
po-choziajski ziemlej pribrała,
I rana krovju točiła mužskije tieła do bieła.
Pripiev:
I ty pomni, pomni, pomni poimienno pavšich sołdat,
Vied́ my znali, znali, znali mnohich iz etich riebiat.
I ty moh by, moh by, moh by okazaťsia na miestie jeho,
Jeśli b on nie ušieł tiebia zaŝiŝať, nie žaleja siebia samoho.
V dušie pula-dura styła, to miesto prikrojet miedal,
I pamiať po-babji zavyła, spuhnuv pticiej bol i piečal.
Po-žienski sud́ba iźmieniła mužčinam otcam i juncam,
Vojna, čto žie ty natvoriła?
Lubovnica ty biez lica!
Prypieŭ:
I ty pomni, pomni, pomni poimienno pavšich sołdat,
Vied́ my znali, znali, znali mnohich iz etich riebiat.
I ty moh by, moh by, moh by okazaťsia na miestie jeho,
Jeśli b on nie ušieł tiebia zaŝiŝať, nie žaleja siebia samoho.
I kak mohło tak słučiťsia - žiestokosť, śmierť i vojna?
To v dvieri, to v okna stučitsia,
kto im žienskije dał imiena?
Počiemu roda žienskoho biedy?
No vierit skorbiaŝaja mať,
čto žienskoje słovo «pobieda» mužčinam nie dast vojevať!
Prypieŭ:
I ty pomni, pomni, pomni poimienno pavšich sołdat,
Vied́ my znali, znali, znali mnohich iz etich riebiat.
I ty moh by, moh by, moh by okazaťsia na miestie jeho,
Jeśli b on nie ušieł tiebia zaŝiŝať, nie žaleja siebia samoho.
