Žartaŭlivy servis zabvenie.com pakazvaje, jakim moža stać Runet paśla nabyćcia zakonam siły. Tolki pa adnym zapycie pakazvajecca adzin vynik. Pa inšych — nul vynikaŭ
Uładzimir Pucin padpisaŭ 14 červienia zakon pra źmieny ŭ zakon «Ab infarmacyi, infarmacyjnych technałohijach i abaronie infarmacyi». Pieršy zakon staŭ viadomy jak «prava na zabyćcio»: jon daje ludziam mahčymaść patrabavać u pošukavikaŭ vydalić spasyłki na «niedakładnuju», «nievierahodnuju», «niaznačnuju» i «nieaktualnuju» infarmacyju pra siabie.
Prablema zakona ŭ tym, što pad jaho farmuloŭki moža trapić amal lubaja infarmacyja. Jaho možna vykarystać tak, što pryjdziecca «schavać» chiba nie ŭvieś Runet.
Usio zaležyć ad rašeńniaŭ sudoŭ i «samacenzury» pošukavikaŭ.
Kab pošukaviki vydalili z vydačy niepažadanuju infarmacyju, karystalniku treba nakiravać da pošukavika aficyjny zapyt. Luboha rasijskaha ci zamiežnaha — choć Google, choć kitajski Baidu, choć rajonnaja hazieta z ułasnym pošukam pa sajcie — ale nie dziaržaŭnaha. Kampanija abaviazanaja sama (!) pravieryć dakładnaść infarmacyi i ciaham 10 dzion vydalić jaje ci admovicca heta rabić.
Kali kampanija praihnaruje patrabavańnie, jaje čakaje štraf u pamiery ad 1765 dalaraŭ pa siońniašnim kursie. Kali aficyjna admovicca vykonvać patrabavańnie, karystalnik moža padać na kampaniju ŭ sud pa miescy svajho žycharstva. Kali sud vyrašyć, što prośba karystalnika maje być vykananaja, a kampanija jaje nie vykanaje, kampanii pahražaje štraf u pamiery da 53 tysiač dalaraŭ pa siońniašnim kursie.
Što takoje «niedakładnaja» ci «nieaktualnaja» infarmacyja, zakon apisvaje vielmi paviarchoŭna. Faktyčna, čałaviek moža patrabavać vydalić amal lubuju infarmacyju pra siabie — dalej spačatku kampanija maje acanić svaje šancy ŭ sudzie, zatym, kali kampanija nie vykanała patrabavańnie, «nieaktualnaść» ci «niepraŭdzivaść» infarmacyi sud budzie aceńvać pa nieviadomych kryterach.
Naprykład, akcior zmoža patrabavać vydalić čutki pra svaje nieprystojnyja pavodziny, deputat — vydalić infarmacyju pra karupcyjny skandał sa svaim udziełam, kali jon za jaho ŭžo adbyŭ pakarańnie, a klinika — vydalić niehatyŭnyja vodhuki pra siabie, kali ŭ tych majucca niedakładnaści.
Nieviadoma, ci začepić zakon karystalnikaŭ ruskamoŭnych resursaŭ ź Biełarusi. Chutčej za ŭsio, heta zaležyć ad samich resursaŭ.
Toj ža Google zmoža zabłakavać peŭny kampramat na ŭmoŭnaha deputata Ivanova ŭ pošukavaj vydačy tolki na terytoryi Rasii, «Jandeks» — prosta vydalić jaje z vydačy dla lubych krain, a sajt navin, što maje ŭłasny pošuk, — vydalić infarmacyju nie tolki z vydačy, ale i samu infarmacyju (navinu) z sajta prosta na ŭsialaki vypadak. Chto jak zrobić — nieviadoma.
Padobnyja zakony ŭ roznych, bolš ci mienš dakładnych formach isnujuć u niekatorych krainach śvietu. U Jeŭropie atrymała rozhałas tak zvanaja sprava Kastecha 2014 hoda — ispaniec paśpiachova prymusiŭ vydalić z pošukavaj vydačy infarmacyju pra sudovuju spravu sa svaim udziełam, što ŭžo straciła aktualnaść i stała niepraŭdzivaj praz rašeńnie sudu. Paźniej Google zapuściŭ formu dla padačy takich patrabavańniaŭ. Univiersalnaha zakonu niama, kožnaja sprava razhladajecca sudom asobna, a Jeŭraparłamient padrychtavaŭ zakonaprajekt pra «prava na zabyćcio», jaki aktyŭna abmiarkoŭvajecca i krytykujecca.
