Biełarus-bajec «Kiedr» abaraniaje niezaležnaść Ukrainy ŭ samym piekle — u Piaskach.
«Kiedr» — tak bajca nazyvajuć pabracimy, ciapier naležyć da novastvoranaj taktyčnaj hrupy «Biełaruś» pry «Pravym siektary». Bolš jak hod tamu jon vypraviŭsia va Ukrainu. Kaža, što spačatku byli treniroŭki, a paśla biełaruskija bajcy hrupami pačali adpraŭlacca na front.
Dva tydni tamu «Kiedr» straciŭ u bai pad Vałnavachaj tavaryšaŭ. Sa słovaŭ chłopca, u tym bai tanki naŭprost rasstralali žaŭnieraŭ u čystym poli, bo svaja «arta» nie padtrymała… Z taho času «Kiedr» zasynaje zaŭždy ź ciažkaściu. Ale chadzić da lekaraŭ nakont niervaŭ — niama kali.
Simvolika biełaruskich dobraachvotnikaŭ u «Pravym siektary».
«Arta», «dabrabaty», «pieradok» — słovy, jakija ŭjelisia ŭ słenh 20-hadovych chłopcaŭ, z tatujavanymi pahoniami dy staradaŭnimi arnamientami na rukami, niby čyrvonyja plamy ŭ «beušny» anhielski kamuflaž. Niavažna, ci maješ ty za śpinaj dva hady słužby ŭ vojsku, na jakoj movie ty havoryš, adkul pachodziš, hałoŭnaje — asabistyja jakaści, na asnovie jakich ciabie albo prymajuć u kalektyŭ albo nie.
«Kiedr» ciapier daloka ad linii frontu. Čakaje na čarhovy vyklik. Trenirujecca, adpačyvaje, karystajecca internetam, čytaje, sprabuje adaspacca, kali ŭdajecca.
«Džentlmienski nabor» bajca-dobraachvotnika.
«Ja vyrašyŭ pajechać va Ukrainu, kali adčuŭ, što akramia mianie nichto hetaha nie zrobić. Ja razumieju: kali my zdolejem abaranić Biełaruś va Ukrainie, mahčyma nie spatrebicca baranić Biełaruś u Biełarusi», — kaža «Kiedr».
«Za hety čas ja zrazumieŭ, što ŭkraincy sfarmavalisia jak nacyja, — kaža «Kiedr». — Jość dastatkova pasijanaryjaŭ, hatovych baranić svaju krainu, kłaści pry patrebie za heta hałovy».
«Ukraincy hatovyja z adnym aŭtamatam vajavać suprać tankaŭ… Raniej ja tolki ŭ knižkach takoje sustrakaŭ, jak pra Mareśjeva», — kaža «Kiedr».
«Samaje ciažkaje z pabačanaha — uzhadvać abliččy chłopcaŭ, jakich užo niama pobač, — pryznajecca «Kiedr». — Fizičnyja nahruzki i bol vynieści možna, a jak być z hetym?..»
«Čas na pieradavoj — heta nie bieśpierapynnaja pierastrełka i nie adpačynak, a ciažkaja fizičnaja praca — u tym liku ŭmacavańnie pazicyj», — dzielicca «Kiedr».
Pavodle biełaruskaha zakanadaŭstva, najomnictva za miažoj i ŭdzieł u čužych vajennych kanfliktach — kryminalnaje złačynstva. Biełarusy-dobraachvotniki byccam by nie najomniki, bo vajujuć nie za hrošy. Tym nie mienš, ich jurydyčny status sprečny, i ŭ Biełarusi da ich mohuć uźniknuć pretenzii.
Ich rašeńnie dapamahčy Ukrainie moža kruta źmianić ich los.
«Kiedr» nie chacieŭ by źviazvać svajo žyćcio z vojskam. «Čym płanuju zajmacca? A možna, nie budu kazać? Asabistaje».
Zatoje chłopiec raskazaŭ pra svaich dziaciej. «Svaich dziaciej ja chacieŭ by vychavać nacyjanalistami, kab u našaj krainie padobnych trahiedyj nikoli nie adbyłosia», — kaža jon.
