Fota Siarhieja Hudzilina
Niejak zhadałasia. Ašmianskaje aŭtastancyja na źmiarkańni. Na siaduškach siadziać babuli z pałasatymi torbami.
— A vy kudy jedzicia?
— U Śnipaŭščynu.
— A heta vy jakoj parafii budzicia, Barunskaj?
— Nie, Župranskaj.
— Jak Župranskaj? Vam ža da Župranaŭ dalej budzia, čym u Baruny.
— Ni znaju, čamu tak. Ale ŭsich chavacca voziać na mahilnik u Župrany.
— A ci znała pani Juziuka harbataha z Kirdzišak?
— Taho, što kažuchi šyŭ, a dačka jahonaja ŭ stavia ŭtapiłasia?
— Ale, taho samuha. U jakoha jašče karova cialo ź dźviuma hałovami pryviała.
— Znała, čamu ž ni znać… A čaho pani pytajecca?
— Ot, tak. Padumała sabie, a ci šmat jaho ludziej znała.
0
0
0
0
0
0
