Infarmacyja «Łajfńjus» pra datyčnaść dvuch biełarusaŭ da «Isłamskaj dziaržavy» i teraktaŭ u Bruseli nie paćvierdziłasia.
Adnak nie sakret, što biełarusy nasamreč vajujuć u šerahach ID.
Jak niadaŭna skazaŭ ministr unutranych spraŭ Ihar Šunievič, milicyja viedaje dzieści pra 10 bajavikoŭ Isłamskaj Dziaržavy, jakija majuć ci mieli biełaruskaje hramadzianstva.
Ale hramadskaść pačuła imia tolki pra adnaho ź ich – 33-hadovaha hrodzienca Dzianisa Vasiljeva, jaki zahinuŭ u bajach na siryjska-irakskaj miažy pry kancy listapada minułaha hoda.
Na tuju vajnu Dzianis patrapiŭ praz Aŭstryju, dzie 10 hadoŭ tamu paprasiŭ palityčny prytułak i dzie, vidać, ź im papracavali viarboŭščyki isłamistaŭ.
Historyja Vasiljeva vielmi nahadvaje šlach da ID jašče adnaho biełarusa. Havorka idzie pra ŭradženca Babrujska Alaksieja (imia źmienienaje), syna ŭźbieka i biełaruski.
Hety chłopiec vyznavaŭ relihiju baćki i nie mieŭ radykalnych schilnaściaŭ, pakul žyŭ u Biełarusi. Ale hadoŭ z 10 tamu jon pajechaŭ u Irłandyju, dzie trapiŭ pad upłyŭ prapahandystaŭ radykalnaha isłamu.
Viarnuŭšysia na radzimu brać šlub, hety chłopiec nakinuŭsia na biełaruskaha imama — zvyčajnaha biełaruskaha tataryna, jaki, u razumieńni chłopca, niapravilna pravodziŭ śviatočny abrad.
Dalej — bolej. Paśla žyćcia ŭ Irłandyi chłopiec pačaŭ ukazvać rodnym i śviataram na ichnija relihijnyja «pamyłki» i namiakać, što bolš pravilna było b žyć «pa šaryjacie».
Heta naściarožyła svajakoŭ, jakija prasili imama paŭpłyvać na ichniaha syna. Ale zakładzienyja viarboŭščykami pohlady akazalisia nastolki mocnymi, što ŭsie dovady śviatara sutykalisia z sustrečnymi abvinavačvańniami ŭ adychodzie ad kanonaŭ isłamu.
Bolš za toje, paśla viasiella Alaksiej naviazaŭ radykalizm svajoj žoncy Śviatłanie (imia źmieniena), taksama musulmancy, biełaruskaj tatarcy. Praź niejki čas jana naradziła dzicio i jany razam źjechali ŭ Siryju.
Heta byŭ udar pa siemjach maładych. Maci dziaŭčyny sa ślazami maliła ŭpłyvovych isłamskich śviataroŭ viarnuć ichniuju dačku ŭ Biełaruś.
Alaksieju tudy dasyłali sms-ki z cytatami viadomych mufcijaŭ pra sapraŭdnyja kanony isłamu i pamyłki radykałaŭ, ale toj adkazvaŭ zredku i rezka.
Adnojčy jon navat napisaŭ, što «ŭsie vašyja dovady — łuchta», bo siońnia jon bačyŭ zabitaha kafira (tak bajaviki nazyvajuć «niaviernych»), trup jakoha śmiardzieŭ na soncy, a voś «našyja» miortvyja, maŭlaŭ, pachnuć miskam (tradycyjnaja arabskaja parfuma).
Ad adčaju ciešča Alaksieja źviarnułasia da biełaruskich dypłamataŭ u Siryi, ale tyja taksama raźviali rukami, adkazaŭšy, što terytoryja, na jakoj znachodzicca siamja, nie kantralujecca siryjskim uradam.
My adsočvali hetuju historyju, i z paru miesiacaŭ tamu maci Śviatłany raskazała «Našaj Nivie», što siamja viarnułasia ŭ Biełaruś, pieraasensavaŭšy žyćcio.
Nieviadoma, ci vajavaŭ tam Alaksiej, moža być, da hetaha nie dajšło. Ale pakul muž z žonkaj naadrez admaŭlajucca raspaviadać, što bačyli ŭ Siryi i jak uciakli ź ID.
Hetyja historyi majuć adzin i toj siužet — isłamisty vierbavali biełarusaŭ užo ŭ Zachodniaj Jeŭropie, pry patrebie pieravablivajučy z chryścijanstva.
Tak adbyłosia, naprykład, z Vasiljevym. A zhadanyja braty Doŭbašy taksama stali musulmanami ŭ Jeŭropie.
Biełaruskija śpiecsłužby mietadyčna adsočvajuć usie vypadki radykalizacyi. Jak stała viadoma, heta biełaruskija śpiecsłužby źviarnuli ŭvahu na Doŭbašaŭ i praz rasijskuju FSB papiaredzili bielhijskich kaleh. (Naŭprostavych kanałaŭ suviazi miž KDB i anałahičnaj bielhijskaj słužbaj niama.) Praŭda, rasijskija śpiecsłužby ŭ prapahandysckich metach źlili tuju infarmacyju ŭ ŚMI.
Sistema vychavańnia ŭ Biełarusi pakidaje ŭ śviadomaści maładych ludziej prabieły, jakija ź lohkaściu zapaŭniajuć viarboŭščyki terarystaŭ. Biełarusaŭ nie pryvučajuć da nacyjanalnaj salidarnaści i ŭzajemadapamohi.
Pačytaŭšy letašniaje intervju bajca Rasuła Muravickaha, što pierajšoŭ u isłam, prosta ujavić miechanizm, jak biełarusy prychodziać da isłamu, apynuŭšysia ŭ Zachodniaj ci Paŭnočnaj Jeŭropie.
«Vielmi ŭražvała ich jednaść, uzajemapomač, hatoŭnaść usim kalektyvam pryjści na dapamohu adzin adnamu», — raskazvaŭ «Našaj Nivie» Rasuł (pieršaje imia — Eduard) pra toje, što jaho zachapiła ŭ musulmanach.
I heta słovy biełarusa, jaki žyvie siarod biełarusaŭ. Alaksiej Doŭbaš, darečy, taksama baksior, i pryjšoŭ da isłamu pad upłyvam siabroŭ-musulman pa spartovym kłubie ŭ Bielhii.
U biełarusa, što pieriechaŭ u ES, ciažkaje žyćcio — daloka zastalisia siabry i rodnyja, treba zarablać hrošy, kab žyć.
Da kaho źviarnucca da dapamohu?
U isłamie ž niama takoha vidavočnaha padziełu na svoj-čužy pa nacyjanalnaści. Dla musulmanina adnavierac — siabra, u jakoha zaŭsiody možna spytać dapamohi. I vielmi małajmavierna, što biełarus adšukaje jaje tak ža lohka ŭ karennaha bielhijca ci stanie dla jaho «svaim».
Ideołaham isłamistaŭ zastajecca tolki znajści takich ludziej, uvajści ŭ davier, spačuvajučy, a potym zastajecca małoje — naviazać nieafitu svaje pahlady na relihiju, dzie toj nie raspaznaje padmanu, bo nikoli dahetul nie sustrakaŭsia ź isłamam u siamji.
