Pra heta paviedamiŭ u svaim fejsbuku Viktar Šnip.
«Patelefanavała dačka Uładzimira Aniskoviča i paviedamiła, što pamior baćka. 25 kastryčnika Uładzimiru Ihnataviču było b 84 hady, — napisaŭ jon.
— Naradziŭsia jon u vioscy Haściłavičy na Łahojščynie. Da zakančeńnia žurfaka adzinaccać hadoŭ pracavaŭ kiroŭcam tralejbusa.
Apošnim jahonym miescam pracy było vydaviectva «Junactva», dzie spadar Uładzimir staŭ łaŭreatam Dziaržaŭnaj premii za składańnie kazak narodaŭ SSSR.
Aniskovič dobra vałodaŭ bałharskaj movaj i šmat ź jaje pierakładaŭ i byŭ na pierakładčyckaj nivie adnym z hałoŭnych (pa jahonych słovach) kankurentaŭ u svajho ziemlaka Niła Hileviča. Ja z Uładzimiram Aniskovičam paznajomiŭsia ŭ pačatku 90-ch u Domie tvorčaści «Isłač». My kožny dzień ź im chadzili pa Rakaŭskich lasach. Ja źbiraŭ dla dziaciej jahady, a Uładzimir Ihnatavič viazaŭ vieniki dla łaźni, jakuju vielmi lubiŭ.
Ź im było cikava parazmaŭlać. Jon byŭ ščyrym i časam naiŭnym, jak chłapčuk.
Niahledziačy na toje, što Aniskovič pa ŭzrostu byŭ dla mianie, jak baćka, adnak jon sa mnoj kantaktavaŭ, jak z adnahodkam. Navat raiŭsia ci varta jamu druhi raz žanicca, i ja skazaŭ, kali kachajecie adzin adnaho, to čamu b i nie zrabić heta. Na žal, paśla «Isłačy» my sustrakalisia ŭsio radziej i radziej, i ciapier tut na hetym śviecie ŭžo nikoli razam nie paradujemsia žyćciu…»
Źleva naprava: piśmieńniki Nił Hilevič, Anatol Viarcinski, Hienadź Buraŭkin, Uładzimir Aniskovič ŭ redakcyi «Litaratura i Mastactva», 1979 hod, SPUTNIK/ Jaŭhien Koktyš
