Biełaruski śpiavak Dźmitryj Kałdun daŭ intervju kp.ru, prymierkavanaje da Dnia Rasii. U hutarcy śpiavak dziakuje Rasii za mahčymaść tvorčaj realizacyi i padkreślivaje, što niekali my žyli ŭ adnoj krainie.
Asnoŭnyja cytaty ź intervju:
— Ja lublu svaju radzimu, jakaja dała mnie žyćcio, ale ź vialikaj pavahaj, ź vialikaj luboŭju staŭlusia i da Rasii, jakaja dała mahčymaść realizavać svaje tvorčyja ambicyi. Tamu ja chutčej čałaviek miru, i zaŭsiody vystupaju za toje, kab nie było nijakich mižnacyjanalnych kanfliktaŭ. Patryjatyzm, ułasna kažučy, heta vielmi vydatna. Ale samaje hałoŭnaje, kab jon nie pierachodziŭ u nacyjanalizm. Hetaha ja nie vitaju.
— Kaliści ŭ nas usich była adna ahulnaja radzima. My žyli ŭ Savieckim Sajuzie, i nie dumali pra toje, što možam być padzielenyja. Tamu nie treba adździalać našy bratnija narody adzin ad adnaho. Mnie zdajecca, my pavinny žyć družna, jak kazaŭ kot Leapold.
— Ja redka apranaju nacyjanalny kaścium, čaściej prymiervaŭ jaho ŭ dziacinstvie, kali zajmaŭsia ŭ hurtku i tancavaŭ «Kryžačok».
Mnie było vielmi pryjemna znoŭ nadzieć jaho, bo jon — krasamoŭnaje śviedčańnie taho, što ja — pradstaŭnik biełaruskaj nacyi. Zaraz, na žal, biełaruski narod nie moža pachvalicca tym, što aktyŭna vykarystoŭvaje svaju movu.
— U susiedniaj Ukrainie movie advodzicca značnaja rola. U mianie na radzimie takoha niama. U Biełarusi vy naŭrad ci na vulicy sustreniecie čałavieka, jaki budzie razmaŭlać pa-biełarusku. I, navat kali takoje zdarycca, heta, chutčej, budzie vyklučeńniem z praviłaŭ. Tak što kaścium — naš adziny jarki elemient vonkavaha adroźnieńnia.
— U Biełarusi jość takoje paniaćcie, jak «pamiarkoŭnaść». Ja nie viedaju, jak jano pierakładajecca dasłoŭna na ruskuju. Heta niejkaja ŭdumlivaść, moža być, raźmieranaść. Hetym my, biełarusy, adroźnivajemsia ad astatnich ludziej. Jość jašče adna viadomaja biełaruskaja prymaŭka: «Maja chata z kraju». Pra što jana kaža? Pra toje, što biełarusaŭ treba vielmi mocna razzłavać, kab jany pačali čymści aburacca. My vielmi ciarplivy narod. U nas doma, mahu skazać sumlenna, nichto ŭ narodnaj vopratcy nie chodzić. Tym nie mienš, ja, viadoma, adčuvaju svaju nacyjanalnuju prynaležnaść. Dumaju, heta jość u kožnym čałavieku, jak relihija ci ŭnutranyja pierakanańni.
— Mnohija pryvykli asacyjavać biełaruski narod z bulbaj, z dranikami. Ja ich sapraŭdy jem dastatkova časta. I ŭ hetym maja, kali chočacie, nacyjanalnaja ideja. Luboŭ biełarusaŭ da bulby - heta nie mif.
— Draniki — častka nacyjanalnaj kuchni. A bulba — samy sapraŭdny simvał Biełarusi. U ciažkija časy jana nie davała ludziam pamierci z hoładu. Viadoma, padobnyja stravy sustrakajucca i va ŭkrainskaj kuchni, i ŭ polskaj, i ŭ litoŭskaj. Historyja Biełarusi źviazana z Polščaj i Litvoj. Navat majo proźvišča tamu śviedčańnie. Niahledziačy na toje, što ŭ majho dzieda ŭkrainskija karani, pa-litoŭsku «Kałdun» — heta «pielmień ź miasam». Heta lišni raz pakazvaje, što našyja narody pierasiakalisia vielmi šmat razoŭ. Źmiešvańnie kryvi paŭsiul. A bulba prosta nas zaŭsiody abjadnoŭvała.
