president.gov.by
«Tolki zachoŭvajučy maksimalnuju pilnaść, my možam źbierahčy siabie ad paŭtareńnia trahičnych pamyłak červienia 1941 hoda, - skazaŭ kiraŭnik dziaržavy. — Tak, my hanarymsia našymi pieramohami. My — pieramožcy. Ale, vy viedajecie, ja b nie chacieŭ, kab u majho naroda byli takija pieramohi napieradzie. Ja nie chaču hetaha».
Alaksandr Łukašenka zaŭvažyŭ, što taja pieramoha kaštavała mnohich miljonaŭ čałaviečych žyćciaŭ. Heta — chałakost, hienacyd biełaruskaha naroda, kali kožny treci byŭ źniščany.
«Dobra, što my pieramahli, što my majem hetuju pieramohu, ale lepš, kab nie było hetaj vajny i hetych pieramoh canoj žyćcia miljonaŭ čałaviek», - padkreśliŭ biełaruski lidar.
Alaksandr Łukašenka ličyć, što letam 1941 hoda, była mahčymaść spynić niamiecka-fašysckija vojski jašče na terytoryi Biełarusi ŭ bałocistaj miascovaści. Adnak, na dumku kiraŭnika krainy, hetamu pieraškodziła biesturbotnaść, u tym liku siarod kiraŭnictva krainy.
«Rasstrelvali ludziej za razmovy pra vajnu. Hetaja biesturbotnaść pryviała ŭ tym liku da tych vialikich parazaŭ, jakija my nieśli ŭ Biełarusi. Nas zabivali, dušyli», - skazaŭ kiraŭnik dziaržavy.
«Ja nie chaču, kab heta paŭtaryłasia ni ŭ maju bytnaść prezidentam, ni paśla mianie. Tamu što paśla nas buduć žyć našy dzieci, i niachaj jany žyvuć abaronienymi i ŭ svabodnaj, niezaležnaj krainie», - padkreśliŭ biełaruski lidar.
