«Historyja zrabiła biełaruski narod tryvałym, zahartavanym i mužnym. Pieraadoleńnie ciažkaściaŭ jašče bolš zhurtoŭvaje ludziej, jadnaje nacyju. Da taho ž, my nie zastaniemsia ŭ izalacyi — u nas dastatkova sajuźnikaŭ i siabroŭ va ŭsim śviecie», ‑‑ skazaŭ kiraŭnik dziaržavy.
Taksama Łukašenka zaznačyŭ, što budučyja parlamenckija vybary stanuć paćvieržańniem adkrytaści i demakratyčnaści palityčnaj systemy krainy, a «pryncypova novym aspektam ich praviadzieńnia stanie pašyreńnie pravoŭ palityčnych partyj, jak taho patrabavali h.zv. apazycyja i Zachad».
Taksama kiraŭnik dziaržavy vystupiŭ suprać pierahladu historyi Druhoj suśvietnaj vajny.
«Kaščunstvam vyhladajuć śćvierdžańni niekatorych sučasnych «zastupnikaŭ narodu» pra toje, byccam by fašysty nieśli našym narodam svabodu i mahčymaść farmavać svaje nacyjanalnyja dziaržavy». Hetuju chłuśniu abviarhajuć nia tolki archiŭnyja dakumenty, ale i taja palityka hienacydu, jakuju hitleraŭcy i ich pamahatyja pravodzili ŭ Biełarusi, ‑‑ skazaŭ kiraŭnik dziaržavy.
Łukašenka čarhovy raz nahadaŭ, što padčas niamieckaj akupacyi Biełaruś straciła kožnaha treciaha
