27-hadovy minčuk Kirył Filipčyk, jaki dryftavaŭ na płoščy Pieramohi, paŭstaŭ pierad sudom. Jaho abvinavačvajuć u złosnym chulihanstvie i ździeku z historyka-kulturnaj kaštoŭnaści.
Kirył Filipčyk
Nahadajem, što 30 listapada za rulom «Miersedesa» mužčyna zładziŭ dryft na placoŭcy miemaryjała «Pomnik voinam i partyzanam, jakija zahinuli ŭ hady Vialikaj Ajčynnaj vajny 1941-1945 hh.» na płoščy Pieramohi. Heta zaŭvažyli milicyjanty, ale Filipčyk praihnaravaŭ patrabavańni spynicca i źjechaŭ.
Nieŭzabavie Filipčyka zatrymali, skłali šeść administracyjnych pratakołaŭ, pazbavili praŭ i zaviali kryminalnuju spravu za chulihanstva i ździek z historyka-kulturnych kaštoŭnaściaŭ. Akramia taho, jon spłaciŭ 630 rubloŭ štrafu.
Taksama na 6 bazavych aštrafavali i piešachoda, jaki zdymaŭ videa dryftu.
3 lutaha sud Partyzanskaha rajona Minska pačaŭ razhlad spravy Filipčyka.
Mužčyna žanaty, maje siaredniuju śpiecyjalnuju adukacyju. Pracuje ŭ transpartnaj kampanii: raniej byŭ kiroŭcam, ciapier — ślesar.
Na dumku śledstva, Filipčyk svaimi dziejańniami «prademanstravaŭ źniavažlivaje staŭleńnie da manumienta Pieramohi» i «ŭčyniŭ ździek z pomnika abaroncam Ajčyny».
Vinu ŭ chulihanstvie Filipčyk pryznaŭ častkova. Vinu ŭ ździeku z historyka-kulturnych kaštoŭnaściaŭ — nie pryznaŭ.
U toj dzień, uzhadvaje Filipčyk, jon pryjšoŭ dadomu paśla pracy, sazvaniŭsia ź siabram. Razam ź im źjeździli pa žonku Filipčyka, zabrali jaje z pracy. Pa darozie zajechali ŭ «Jeŭraopt», siabar uziaŭ piva.
Žančynu advieźli damoŭ, mužčyny zastalisia pasiadzieć u mašynie. Sustreli jašče znajomaha, Filipčyk daŭ tamu 10 rubloŭ — paprasiŭ schadzić u kramu ŭziać jašče piva. A sam jon znajšoŭ u mašynie staruju butelku biezałkaholnaha piva i adkryŭ jaje.
Mužčyny pasiadzieli ŭ mašynie ŭtraich. Zatym Filipčyku pazvaniŭ jašče adzin siabar, zaprasiŭ u hości. Mužčyny vyzvanili jašče adnaho znajomaha, kab toj sieŭ za rul («Ja byŭ stomleny, — kaža Filipčyk. — Nie tak daŭno viarnuŭsia z praciahłaj kamandziroŭki»).
Jany zajechali pa piva i pryjechali ŭ hości da pryjaciela. Filipčyk śćviardžaje, što piŭ tolki biezałkaholnaje piva. Zatym na mašynie Filipčyka jaho siabar raźvioz pa chatach inšych, paśla razam ź Filipčykam jany ŭdvaich zajechali na zapraŭku. Tam sustreli jašče adnaho znajomaha. Za rul sieŭ užo jon.
«Prapanavali pakatacca», — paciskaje plačyma Kirył Filipčyk.
Pajechali «ŭ horad». Prajazdžajučy la płoščy Pieramohi, vyrašyli sfatahrafavacca kala pomnika. Ale zajazdžać na placoŭku miemaryjała siabar Filipčyka, jaki byŭ za rulom, admoviŭsia.
Tady ŭsie vyjšli z mašyny, a Filipčyk sieŭ za rul sam. Zajechaŭ na tuju placoŭku, bo «chacieŭ adahnać mašynu na stajanku, ale pobač nie było anijakaha padychodziačaha miesca».
«Zajechaŭ, zrabiŭ try kruhi. Navošta — patłumačyć nie mahu, — kaža Filipčyk. — Ale hańbić ci apahańvać što-niebudź u mianie i ŭ dumkach nie było».
Paśla mužčyna chacieŭ padjechać da siabroŭ, zabrać ich. Ale pabačyŭ milicyju.
«I ja spužaŭsia i źjechaŭ», — pryznajecca Filipčyk.
Jon adjechaŭ, pakinuŭ svoj «Miersedes», uziaŭ taksi i ŭsio ž viarnuŭsia pa siabroŭ. Paśla jany pierasieli ŭ «Miersedes» i pajechali ŭziać jašče piva. Za rulom byŭ nie jon, kaža Kirył Filipčyk, a jaho siabar (jaki, praŭda, da hetaha ŭžo paśpieŭ vypić piŭka).
Doma Kirył Filipčyk byŭ kala 4 hadziny nočy. A ranicaj da jaho pryjechała milicyja.
«Raskajvajeciesia?» — pytajecca u abvinavačanaha sudździa Anatol Barysienka.
«Raskajvajusia. Prašu prabačeńnia va ŭsich», — kaža Filipčyk.
