Troje raniej sudzimych mužčynaŭ vypivali na praspekcie Puškina. Adzin ź ich paprasiŭ u druhoha kiepku, nadzieŭ dy kudyś pajšoŭ.
Praź niejki čas dvoje, što zastalisia, pačuli, jak mały chłopiec zakryčaŭ: «U mianie telefon skrali!».
Mužčyny padchapilisia, dahnali svajho niadaŭniaha sabutelnika, adabrali telefon, kab viarnuć haspadaru, dy zabrali nazad kiepku.
Tym časam chłopčyk viarnuŭsia dachaty, pažaliŭsia babuli, i taja vyklikała milicyju. Asnoŭnaja prykmieta złamyśnika — biełaja kiepka. Pa joj i zatrymali tych dvaich.
Paśla ŭ milicyi razabralisia j vyjšli na sapraŭdnaha złodzieja. Ciapier chitrunu‑rabaŭniku pahražaje da 6 hadoŭ źniavoleńnia, paviedamlaje «Viačerni Minsk».
0
0
0
0
0
0
