«Tut byli vyjaŭlenyja dva rytualnyja kompleksy, heta daloka i vysoka ŭ harach, kudy niaprosta dajechać. Byli znojdzienyja śviatyni 200 kamiennych końnikaŭ, pryčym ich śpiecyfika ŭ tym, što časam na kani siadzić nie adzin čałaviek, a dva, try ci čatyry. To bok, heta ŭvasableńnie niejkich misteryj i mifaŭ, jakija jašče treba budzie pračytać. Usie hetyja skulptury abjomnyja, bahata azdoblenyja raźboj», — raspaviadajuć u Rasijskaj akademii navuk.
Adznačajecca, što ŭsie skulptury, choć i vykananyja ŭ adnoj stylistycy, adroźnivajucca adna ad adnaje. U hetym ža miescy vyjaŭlenyja krynicy vady i kamiennyja zbudavańni, źviazanyja z hetymi fihurami.
«Zdavałasia b, u Indyi ŭsio daŭno viadoma, ale na samoj spravie hetyja rečy znojdzienyja ŭpieršyniu. Publikacyj ab hetym niama, i navukovaja supolnaść upieršyniu daviedałasia pra heta. Znachodka pakazvaje, što nie ŭsio jašče nam na płaniecie viadoma. Jość absalutna niezvyčajnyja miescy, jakija jašče treba budzie vyvučyć», — adznačyŭ navukoŭca Viačasłaŭ Małodzin.
