Siaržuk Doŭhušaŭ, fota z fejsbuka.
Žadańnie realizavać siabie pa-za miežami Biełarusi ŭ arhanizatara «Śpieŭnych schodaŭ», lidara hurtu Vuraj Sieržuka Doŭhušava było daŭno. Hałoŭnaja pryčyna — adsutnaść dziaržaŭnaj padtrymki dla kulturnych prajektaŭ.
«Chočacca novych stasunkaŭ i suviaziaŭ. Abvastryła žadańnie źmianić miesca prapiski niaprostaje finansavaje stanovišča: znachodzić hrošy dla arhanizacyi mierapryjemstvaŭ usio składaniej», — tłumačyć jon.
Siaržuk padaŭ zajaŭku na stypiendyju Ministerstva kultury Polščy «Gaude Polonia» i, jak vyśvietliłasia na dniach, vyjhraŭ jaje.
U Polščy jon praciahnie tuju ž dziejnaść, jakoj zajmaŭsia i tut: budzie papularyzavać biełaruskuju muzyku i tradycyi. Tolki ciapier mnohija mierapryjemstvy buduć rabicca sumiesna z palakami. Ad takoha mižkulturnaha dyjałohu, jak jon ličyć, kulturnickaja dziejnaść tolki vyjhraje.
A što ž budzie z prajektami Siarhieja, «Śpieŭnym schodam» i hurtom Vuraj?
Jon upeŭnivaje, što ničoha strašnaha ź imi nie zdarycca:
«Pa-pieršaje, šmat śpieŭnych schodaŭ budzie pravodzicca niepasredna ŭ Polščy dla biełarusaŭ, jakija tam žyvuć. Pa-druhoje, u Biełarusi ŭžo sfarmavałasia niezaležnaja kamanda, jakaja praciahnie arhanizatarskuju dziejnaść i bieź mianie. Dy ja i sam budu pryjazdžać na imprezy raz na miesiac: usio ž Varšava — heta nie taki daloki śviet. Što tyčycca Vuraj, to, spadziajusia, atrymajecca zaprasić kalektyŭ na miesiac u Varšavu, kab na jakasnym uzroŭni zapisać tam novy albom».
U płanach Siarhieja taksama stvaryć «Śpieŭnamu schodu» sajt, kab ludzi mieli mahčymaść zachodzić tudy i samastojna zapisvać fanahramy, znachodzić narodnyja pieśni. «Heta budzie vychadam na novy ŭzrovień», — vieryć Siarhiej.
Što budzie paśla skančeńnia stypiendyi, Siaržuk pakul dakładna nie viedaje.
