10 lipienia ŭ sudzie Savieckaha rajona Minska pačaŭsia razhlad spravy žurnalista i błohiera Źmitra Hałko. Jamu pahražaje da 6 hadoŭ pazbaŭleńnia voli.
Nahadajem, 22 krasavika Hałko zatrymali na biełaruska-ŭkrainskaj miažy. Z taho času jon znachodzicca pad vartaj. Raniej jon byŭ abvieščany ŭ vyšuk — žurnalista padazrajuć u hvałcie ŭ dačynieńni da supracoŭnika milicyi.
Što zdaryłasia
Pačałasia ŭsia hetaja historyja jašče ŭ 2017 hodzie. 25 listapada Jan-Chryścijan, 15-hadovy syn žurnalista ad pieršaha šlubu, śviatkavaŭ svoj dzień narodzinaŭ razam ź siabrami. Źmicier Hałko byŭ u kvatery «za starejšaha». Na šum vyklikali milicyju, dalej viersii adroźnivajucca.
Pa viersii milicyi, Hałko, jaki adčyniŭ dźviery, byŭ pjany, u kvatery byli padletki, na stale — adkryty ałkahol. Hałko pačaŭ łajacca, chapać milicyjanta za formu, udaryŭ taho, u milicyjanta navat vypaŭ i pabiŭsia telefon. A paśla nibyta syn žurnalista padbieh da inśpiektara i ŭdaryŭ taho pa hałavie.
Pa słovach samoha Hałko, jon uziaŭ za ruku milicyjanta, kab zaprasić vyjści z kvatery, paśla čaho i žurnalista, i jaho syna žorstka zatrymali.
Noč jany praviali ŭ milicyi. Paśla Źmitra Hałko aštrafavali za łajanku. Ale paźniej na jaho zaviali kryminalnuju spravu ab źbićci milicyjanta.
Paśla zdareńnia žurnalist razam z synam źjechaŭ va Ukrainu, dzie žyvie jaho ciapierašniaja žonka. Ale praz peŭny čas syn viarnuŭsia ŭ Biełaruś. Viasnoju i sam Hałko pajechaŭ u Minsk, kab «vyrašyć prablemy z padatkovaj», choć na toj čas i było viadoma, što jon znachodzicca ŭ vyšuku. Pajezdka skončyłasia zatrymańniem.
Što adbyvajecca na sudzie
Na sudzie — poŭnaja zała. Padtrymać Źmitra Hałko pryjšli baćki, siabry, navat Mikałaj Statkievič z žonkaj Marynaj Adamovič.
Pierad pasiadžeńniem «Naša Niva» pacikaviłasia ŭ Taćciany Jaŭhienaŭny, maci Źmitra, čamu jon usio ž pajechaŭ u Biełaruś. Bo ŭžo było viadoma, što Hałko ŭ vyšuku pa kryminalnaj spravie, a čałaviek, jaki pracavaŭ žurnalistam, musiŭ razumieć, što jaho zatrymajuć.
«Pa-pieršaje, aficyjnaha paćviardžeńnia nie było. Tolki pisali ŭ ŚMI. Pa-druhoje, jamu prychodzili papiery z padatkovaj, i Źmicier chacieŭ z hetym razabracca, bo bajaŭsia, što buduć prablemy ŭ nas z baćkam, — tłumačyć maci. — Nu i paśla ŭžo skazaŭ, što prosta chacieŭ dakazać».
Praŭda, što dakazać i kamu, maci nie ŭdakładniła.
Na pačatku pracesa prakuror začytaŭ abvinavačańnie. Usio toje ž: pjany Hałko, viedajučy, što pierad im milicyjant, nie padparadkavaŭsia supracoŭniku, užyŭ hvałt, u tym liku — «z pomsty za vykanańnie milicyjantami słužbovych dziejańniaŭ». Łajaŭsia, patłumačyć, čamu ŭ chacie padletki i śpirtnoje, kateharyčna admoviŭsia.
Pa viersii abvinavačvańnia, Hałko nanios nie mienš za adzin udar pa ruce milicyjanta, nie mienš za 2 udary pa hałavie. Kali jaho zatrymlivali, pačaŭ supraciŭlacca, parvaŭ adnamu ź milicyjantaŭ kurtku.
Sam Źmicier Hałko vinu nie pryznaŭ.
Što kažuć paciarpiełyja
Paciarpiełymi pa spravie prachodziać dvoje milicyjantaŭ — Jury Čyrkoŭ i Vadzim Kazanoŭski.
Juryj Čyrkoŭ (źleva) i Vadzim Kazanoŭski, paciarpiełyja milicyjanty
Jury Čyrkoŭ daŭ pakazańni pieršym. Jon raspavioŭ, što padčas patrulavańnia zaŭvažyŭ na adnym z bałkonaŭ dziaciej, čałaviek 8. Jany šumieli, kuryli, łajalisia matam. Čyrkoŭ viarnuŭsia ŭ adździaleńnie, pazvaniŭ inśpiektaru pa spravach niepaŭnaletnich Kazanoŭskamu. Toj pryjechaŭ, razam jany «pajšli pravieryć pa miescy žycharstva».
Milicyjant pazvaniŭ u dźviery kvatery. Adčyniŭ Hałko. Jon nie davaŭ zhody ŭvajści ŭ kvateru, ale maŭčaŭ. Milicyjanty pryniali heta za zhodu i ŭvajšli.
«U kožnym pakoi była adkrytaja harełka, kańjak, šampanskaje. U kvatery — bolš za 10 dziaciej. Bolšaść ź ich u stanie ałkaholnaha apjanieńnia. Ja skazaŭ, kab usie byli na miescach, ale padletki pačali raźbiahacca, navat skakali z voknaŭ.
Hramadzianin [Hałko] pačaŭ biehać pa pakoi i łajacca, — raspavioŭ Čyrkoŭ.
Ja pa telefonie vyklikaŭ dapamohu, kab pryjechali supracoŭniki milicyi i dapamahli dastavić usich u adździaleńnie, razabracca, čamu dzieci pjanyja, adkul ałkahol, chto nabyvaŭ. Ale hramadzianin udaryŭ mianie pa ruce, telefon upaŭ i raźbiŭsia.
My apynulisia ŭ kalidory, prybieh jaho syn, łajaŭsia matam na mianie, dva razy pasprabavaŭ udaryć mianie ŭ tvar. Ja chacieŭ spynić heta, uziaŭ syna za hrudzi, pakłaŭ na padłohu i nahoj prycisnuŭ jaho».
Paśla Hałko ŭdaryŭ jaho dva razy pa hałavie, kaža milicyjant. Zatym źjavilisia supracoŭniki departamienta achovy i Hałko zatrymali.
Taksama Čyrkoŭ paprasiŭ sud spahnać z abvinavačanaha 1000 rubloŭ.
«150 rubloŭ za telefon i 850 rubloŭ maralnaj škody — Hałko pavodziŭ siabie nienaležnym čynam, abražaŭ maju hodnaść i honar», — patłumačyŭ paciarpieły.
Ale naprykancy jon paviedamiŭ, što nie nastojvaje na strohim pakarańni Hałko.
«Pakarańnie — na dumku suda», — skazaŭ Čyrkoŭ.
Druhi paciarpieły, inśpiektar pa spravach niepaŭnaletnich Vadzim Kazanoŭski raspavioŭ, što ŭ dzień zatrymańnia Źmitra Hałko jon sam byŭ zaniaty «manitorynham miescaŭ masavaha zboru niepaŭnaletnich». Apranuty byŭ u cyvilnaje. Kali jamu pazvaniŭ Čyrkoŭ, jon adrazu pajechaŭ. Z Čyrkovym sustrelisia kala padjezda doma Hałko. Tam jon ubačyŭ, što na bałkonie adnoj z kvater sapraŭdy šumnaja kampanija padletkaŭ kuryć i łajecca matam.
«Ja padumaŭ, što chutčej za ŭsio, tam ź imi moža być niejkaja darosłaja asoba. A ŭ takim vypadku treba pravodzić pravierku», — kaža milicyjant.
Razam z kaleham jany pazvanili ŭ kvateru, uvajšli.
«Vy mienty zusim a***ieli!» — paviedamiŭ im Hałko, śćviardžaje Kazanoŭski. A na pytańni, čamu tak hučna hraje muzyka, Hałko adkazaŭ abrazami. Taksama jon pieryjadyčna chapaŭ Čyrkova za formiennuju kurtku i kazaŭ, kab milicyjanty syšli.
Kali padletki pačali raźbiahacca, Kazanoŭski zastaŭsia kala ŭvachoda ŭ kvateru — zabłakavaŭ takim čynam dźviery. Čyrkoŭ chadziŭ pa kvatery, Hałko chadziŭ za im.
Zatym Kazanoŭski pačuŭ huki baraćby ŭ susiednim pakoi, pabieh na dapamohu. Źmicier Hałko ŭ šturchaninie parvaŭ jamu kurtku. Paśla na dapamohu baćku padbieh syn.
«Syn Hałko byŭ vielmi mocna pjany. Paśla ŭ jaho pakazała 1,8 pramile. Jon zusim siabie nie kantralavaŭ», — śćviardžaje milicyjant.
Taksama Kazanoŭski paprasiŭ spahnać z Hałko 20 rubloŭ — za parvanuju kurtku. Hrošaj za maralnuju škodu milicyjant nie patrabavaŭ. Pakarańnie abvinavačanaha jon taksama pakinuŭ vyrašać sudu.
Što kaža sam Hałko
Dać pakazańni Źmicier Hałko nie paśpieŭ. Pad kaniec dnia jon paprasiŭ pieranieści pasiadžeńnie — ad duchaty jamu stała kiepska. Pa słovach abvinavačanaha, jon vielmi rana pračnuŭsia, amal nie jeŭ, jamu nie dali navat vady.
Ale ž sudździa vyrašyŭ, što heta nadumanaja zajava, kab zaciahnuć praces. I ŭ pieranosie admoviŭ.
Zamiest hetaha vysłuchali śviedku-milicyjanta z departamienta achovy, jaki zatrymlivaŭ Hałko.
Paśla dała pakazańni Volha Kraŭčuk, byłaja žonka Źmitra Hałko i maci jaho syna Jana-Chryścijana, dzień narodzinaŭ jakoha i śviatkavaŭsia ŭ toj dzień. Darečy, usio adbyłosia jakraz na kvatery, jakuju zdymaje mienavita Volha Kraŭčuk. Ale ŭ toj viečar jana paprasiła byłoha muža pryhladzieć za synam, a sama ŭ kvatery nie była. Pra zatrymańni jana ŭvohule daviedałasia ad susiedki — taja pazvaniła Volzie i paviedamiła, što bačyła jaje syna ŭ kajdanach, a z bałkona skakali niejkija dzieci.
Na hetym pieršy dzień skončyŭsia. Praces praciahniecca 12 lipienia.
