Harantuju, što Hłybokaje šmatkroć zatorknie Minsk pa kolkaści pomnikaŭ (skulptur i skulpturnych kampazicyj) na dušu nasielnictva!
Raniej ja jašče ich ličyŭ pa čarzie ich ustanoŭki: 30, 35, 40… Ciapier užo nie liču! Źbiŭsia ź liku! Peŭna ŭžo za 50? A jak być sa źviarami? Taksama ž — skulptury! Naprykład, lvami, jakich pastavili na spusku (leśvicy) ad Centralnaj płoščy da voziera Kahalnaha. A jak — z hihanckimi žaleznymi kvietkami, jakich «panasadzili» pa ŭsiamu Hłybokamu? Dy j, zrešty, Hłybokaje nie taki ŭžo i mały horad, jak niekamu padajecca! Z kanca ŭ kaniec — 7 kiłamietraŭ. Možna pražyć usio žyćcio ŭ Hłybokim i nie viedać — što tam robicca na druhim kancy horada! Jakuju skulpturu i tam pastavili?
Da novaha — 17-21 lipienia — Višniovaha fiestyvalu pastavili jašče piać (!) novych pomnikaŭ (biustaŭ). Rekord hoda!
Novaja altanka i čatyry novyja pomniki paetam u centry Hłybokaha.
Jedu na rovary pa Minskaj vulicy, tam, dzie na bierazie voziera Kahalnaha — Rezidencyja Višniovaj Karalevy — i zaŭvažaju novy pomnik (biust) u dvary «karalevy» — čałavieku ŭ akularach. Kamu? Łahična — Balasłavu Łapyru, imia jakoha, štoraz, pad čas adkryćcia Višniovaha fiestyvalu nazyvaje kiraŭnik rajona Aleh Morchat. Ź imiem Balasłava Łapyra, dzisienskaha paviatovaha ahranoma i źviazvajuć słavu sadoŭ hłybockaj višni. Pa višniu ŭ Hłybokaje jeduć z Połacka i Viciebska, ci, naadvarot, hłybačanie viazuć višniu na prodaž u Połack i Viciebsk, dzie jaje možna pradać daražej.
Pomnik ahranomu Balasłavu Łapyru la Rezidencyi Višniovaj karalevy.
Pryjechaŭšy dadomu, dzialusia navinoj z susiedam Aleham, jaki, jak špak, uzabraŭšysia na dreva, abiraŭ višni.
— A vy, Uładzimir Ivanavič, ci bačyli, što ŭ Hłybokim, u skvieryku Pieramohi, pastavili pomniki Puškinu i Jasieninu, i jašče dva, chiba Kołasu i Bahdanoviču? I novuju altanku!
— My z malcami na pracy abmiarkoŭvali,— praciahvaje Aleh,— čym prasłaviŭsia toj Puškin i Jasienin pierad Hłybokim, što pomniki im pastavili? Ci čuli jany, nie toje što byli tut, što jość takoje Hłybokaje na Biełarusi? A im pomniki staviać!
— Tak! — pahadžajusia z Aleham,— u nas i svaich chapaje: Tadevuš Dalenha-Mastovič, Michaś Mašara, jaki ŭ svaich tvorach pastajanna zhadvaŭ Hłybokaje i nazyvaŭ jaho «našaj stalicaj» (centr Dzisienskaha pavietu), siadzieŭ tut u padvałach defienzivy. I šmat inšych.
Biusty: Puškina, Jasienina, Kołasa i Bahdanoviča.
Siońnia zrabiŭ špacyr pa novych pomnikach. Nu, tak! Stajać čatyry pomniki paetam! Tolki zdahadaŭsia chto ź ich chto? Tabličak z podpisami niama ž. — Paetaŭ musiać viedać usie ŭ tvar!— pažartavaŭ niejak adzin moj znajomy. Puškin paznajecca pa svajoj pryčoscy, Jasienin — małady i pryhožy! A dva inšyja dziadźki — zdahadajsia! Usie sychodziacca na tym — Kołas i Bahdanovič.
Hłybačanie ž — badaj, adzinadušnyja — nievialiki skvieryk Pieramohi ŭ centry Hłybokaha, pamieram z futbolnaje pole, i tak pierapoŭnieny! Tut ža — pachavańni savieckich sałdat, jakija zahinuli ŭ lipieni 1944-ha. Abielisk i dźvie skulptury — sałdata i partyzana. Ładna, potym jašče dadaŭsia i pomnik afhancam. Ciarpima!
Hady try tamu ŭ skviery źjaviŭsia ceły arsienał vajskovaj techniki: bronietransparcior, BMP, BMD, harmata, i narešcie, sioleta — źniščalnik SU, jaki zajmaje 1/10 daŭžyni skviera, zatym pastavili pomniki 100-hodździu biełaruskaj milicyi, 100-hodziu biełaruskaj armii… Ciapier, da fiestyvalu — altanku i 4 biusty paetam. — Heta ž, zanadta!— kažuć hłybačanie. Usio taki, tut — miemaryjał voinam, jakija zahinuli za vyzvaleńnie Hłybokaha i vakolicaŭ u Druhuju suśvietnuju vajnu. Na fonie usiaho hetaha niejak hublajecca kaštoŭnaść samoha miemaryjału.
Na Centralnaj płoščy staić elektronny cyfierbłat, jaki adličvaje dni pa pačatku fiestyvalu. Ale, ź lampačkami — niešta nie toje: ci to 3 dni zastałosia, ci to 8. Spraŭdziŭ u tych, chto ŭ temie. Fiestyval pačynajecca 17 lipienia a 17-j hadzinie, zakryvajecca — 21 lipienia.
Rezidencyja Višniovaj karalevy.
