Maŭlaŭ, nie moža taho być, kab jany nie vyručyli jaje. Adnu mierkavałasia puscić na roznyja tam dalikatesy da Novaha hoda ci Kaladaŭ, a druhuju — pradać.
Tamu i ŭchodžvała piensijanierka ź vioski Alaksandraŭka Buda‑Kašaloŭskaha rajona za imi ź vialikim starańniem. I nie viedała, što na jaje hadavanak užo ŭ niekaha apietyt razhareŭsia. I svinki nočču znikli ź jaje niezamknionaha chlaŭka. Navat sihnału nijakaha babuli nie padali, nie rochknuli.
«Pa‑sviniačy» pastupiŭ nieviadomy i ŭ dačynienni da žycharki vioski Harduny, što ŭ Dobrušskim rajonie. I ŭ jaje niechta ŭkraŭ svińniu. A voś u Žłobinskim rajonie kahości paciahnuła na vitaminy, i jon apustošyŭ chlavok žycharki vioski Prybudak, u jakim znachodziłasia 13 pudoŭ kapusty. U Mazyrskim rajonie niejki lichadziej naceliŭsia nie na siońniašni dzień, a na pierśpiektyvu. Tamu, vidać, pierad samym pačatkam marazoŭ skraŭ u žychara Kozienak 150 sadžancaŭ jabłyń.
