Mała chto ciapier z takoj śvinoŭskaj addanaściu i chojeŭskim pachvihizmam śpiavaje pra łajdakoŭ, narkotaŭ dy abibokaŭ. Asabliva dušeŭna vychodzić, kali biarecca miascovy kałaryt, jak u zahałoŭnym śpievie pra taho niedareku, što skraŭ «śmiardziučyja sardziny» na «Santa‑Bremar».
Juryk Stylski daje čadu, nie škadujučy ni siabie, ni (vušy) ludziej. Jon to kidaje praz skaz brydkasłoŭi, to hitarnaha brudu daje, to ŭ rehi schilajecca, ź śmiaškom, kaniečnie («maryjachuana: piać hod za paŭstakana»). Lepiej za «Daj darohu!» u hetaj płyni ŭ Biełarusi moža być tolki «Hołaja manaška». Ciažka pryniać tolki apošniuju trojku remiksaŭ ad 4Kuba. Nie harmanirujuć jany z tekstami.
0
0
0
0
0
0
