Trynaccać ijerarchaŭ chryścijanskich Cerkvaŭ u Ijerusalimie skiravali viernikam usiaho śvietu ekumieničanaje pasłańnie na Božaje Naradžeńnie. Dakumient padpisali try ijerarchi (katalicki, hreka‑pravasłaŭny i armianski), kustaš Śviatoj Ziamli, piać arcybiskupaŭ i čatyry biskupy. Aŭtary pasłańnia padkreślili, što vyznaŭcy Chrysta pierad abliččam suśvietnaha kryzisu pavinny ź jašče bolšaju ŭvahaj i pierakanańniem dumać pra Jezusa — Dziciatka, jakoje naradziłasia ŭ betlejemskaj stajni.
Serca čałavieka časta napoŭniena zmrokam, jaki možna raśsiejać, skiroŭvajučy svaje dumki da Jezusa i razvažajučy pra Jaho pryšeście na ziamlu. «Pieražyvajučy čarhovaje Božaje Naradžeńnie, — čytajem u pasłańni, — my pavinny pakazać sučasnamu śvietu, što Jezus źjaŭlajecca śviatłom, jakoje raśsiejvaje zmrok. U Jaho blask, jaki nikoli nie zhasaje, my pavinny ŭtaropić svaje vočy, kali vakoł nas buduć zhuščacca ciomnyja chmary niapeŭnaści».
Z kłopatam hledziačy na situacyju ŭ Śviatoj Ziamli, ijerarchi chryścijanskich Cerkvaŭ nahadali lideram suśvietnaj palityki, što sapraŭdny supakoj zapanuje tolki tady, kali my pačniem dumać pa Božamu i realizoŭvać Božuju volu.
U pasłańni padkreślivajecca, što chryścijanin pavinien być nie tolki čułym da ludskoha ciarpieńnia, jakoje my bačym u hałodnych, biespracoŭnych, biazdomnych, ale pieradusim pryčynicca da taho, kab vyklučyć hetyja situacyi z žyćcia sučasnaha hramadstva.
Jekumieničnaje pasłańnie na sioletniaje Božaje Naradžeńnie zaviaršajecca malitvaju ab śviatle, praŭdzie i supakoi ŭ žyćci kožnaha čałavieka, u siemjach i ŭ mižnarodnym hramadstvie.
