Maja historyja rodnaj movy pačałasia ŭ kastryčniku 2016 hoda. Ja išoŭ pa svaich spravach u navušnikach pa pierachodzie mietro Jakuba Kołasa. Pabačyŭ, jak niejki čałaviek niešta robić pobač ź bieł-čyrvona-biełym (dalej bčb) ściaham. Ja ździviŭsia: naš ściah i pobač niama milicyi. Padyšoŭ, kab daviedacca, što adbyvajecca. Akazałasia, što hety čałaviek źbiraŭ podpisy za nadańnie bčb statusu histaryčnaj kaštoŭnaści. Ja adrazu padpisaŭ, bo zaŭsiody ličyŭ bčb našym ściaham, a toj, što zaraz, liču simvałam Savieckaj akupacyi. Padziakavaŭ za dobruju spravu, pažadaŭ sabrać jak maha bolš podpisaŭ. Ale adrazu hety spadar prapanavaŭ pastavić jašče adzin podpis, pad inšaj pietycyjaj: za svabodu E. Palčysu. Na toj momant ja nie viedaŭ, chto heta taki, ale podpis pastaviŭ, raźvitaŭsia i pajechaŭ dalej.
Na hetym historyja nie skončyłasia.
Na nastupny dzień ja vyrašyŭ pryjechać paśla pracy na toje ž miesca i dapamahčy źbirać podpisy. Ja dakładna nie viedaŭ, ci buduć tam źbirać podpisy, ale dla mianie heta było niavažna.
Jon (nieznajomy spadar) tam byŭ. Kali ja padyšoŭ, jon paznaŭ mianie. My paznajomilisia i, kali jon pačuŭ, što ja pryjechaŭ dapamahčy, byŭ vielmi ździŭleny. Dla mianie heta byŭ pieršy vopyt zboru podpisaŭ. A jašče heta byŭ moj pieršy vopyt razmovy ź nieznajomymi ludźmi na movie. Spačatku ja paŭtaraŭ toje, što havaryŭ moj novy znajomy, a potym pačaŭ razmaŭlać samastojna. I viedajecie što? Mova išła sama, mnie chaciełasia razmaŭlać (tak, byli pamyłki, ale mnie nie było soramna i nie soramna siońnia, kali rablu pamyłki), chaciełasia dapamahać. Nie pamiataju, kolki ja sabraŭ u toj dzień podpisaŭ, ale toj viečar źmianiŭ majo staŭleńnie da movy, historyi.
Toj viečar źmianiŭ mianie! Vinšuju ŭsich ź mižnarodnym dniom Rodnaj Movy!
