Abodva maje dziady vajavali ŭ Druhoj suśvietnaj vajnie. Dzied pa baćku — Mikałaj Mironavič (na fota źleva) — vyzvalaŭ Biełaruś u składzie 3-ha Biełaruskaha frontu, dajšoŭ u piachocie da Kionihśbierha, amal na jaho vačach zahinuŭ kamandujučy 3-m Biełaruskim frontam Čarniachoŭski. Uznaharodžany miedalami.
U dzieda pa mamie — Mikałaja Ryhoraviča (na fota sprava) — vajennych šlach byŭ inšy. U pieršy hod vajny byŭ aficeram, trapiŭ u pałon (dakładna nie viedaju, ale pa ŭskosnych dakumientach, mabyć, u pieršy hod). Apynuŭsia ŭ pałonie bo byŭ kantužany, a niechta sa svaich «zdaŭ» jaho i skazaŭ što «hety aficer jašče žyvy», aprytomnieŭ dzied užo ŭ łahiery. U 1944 hodzie źbieh z pałonu, vajavaŭ u składzie 3-ha Ukrainskaha frontu ŭ Rumynii i Vienhryi. Taksama mieŭ miedali, u tym liku, «Za advahu».
Ale, što vielmi admietna dla vieteranaŭ taho času, nie vystaŭlaŭ miedali napakaz, a addaŭ hulać dočkam (potym jany i zhubilisia).
Demabilizavaŭsia z vojska ŭ 1946 hodzie, ale jak były vajennapałonny pavinien byŭ chadzić adznačacca ŭ admysłovyja struktury amal da śmierci Stalina. Vielmi kiepska adbiłasia na dalejšym jaho žyćci i kantuzija.
Zrazumieła, što da Stalina ŭ jaho adnosiny byli nie prapahandaj zatumanienyja, a realnyja.
Prajści vajnu na pieradavoj u tych umovach — heta nasamreč patrabavała mužnaści. Vajavali dziady dobra i z honaram, vajavali za Radzimu, a nie za Stalina ci partyju. I liču, što jany hodnyja, kab ich pomnili.
Na žal uspamin pra frantavikoŭ, kali heta adbyvajecca masava, u naš čas nieadnaznačny. Svajoj prymityŭnaj prapahandaj u vyhladzie byccam narodnaj akcyi «Bieśśmiertnyj połk» Rasija usio sapsavała. Tamu ŭspamin indyvidualny — heta pravilna i dobra, a šeście, pieraapranańni ŭ formu i da t.p. — nie.
Darečy, tyja ž rasijanie zaraz sprabujuć uźvialičyć rolu Stalina jak hienijalnaha vajenačalnika, maŭlaŭ, heta zachodniki i libierały prynizili vielič Stalina. Ale kab zrazumieć sapraŭdnuju rolu Stalina jak «hienieralisimusa» dastatkova pačytać aficyjnyja dakumienty armij, karpusoŭ i dyvizij, asabliva ŭ pieršy hod vajny, z CAMO, i nie treba čytać zachodnija ci «libieralnyja» knižki.
Historyja tady vučyć, kali ŭ joj adlustroŭvajecca i vydatnaje, i zvyčajnaje, i sapraŭdnaje haŭno. Tady čałaviek bolš žyvie nie prapahandaj, što pryvodzić da «možiem povtoriť», a dumaje hałavoj.
