Siarhiej Varyvodski i Natalla Dziejka. Fota Julii Daraškievič.
Dyk vy hladzicie televizar? Tady, kali łaska, sustreča dla vas: Natalla Dziejka, udzielnica i finalistka šou na ANT «Pasah dla niaviesty». Admietnaść hetaj udzielnicy była ŭ tym, što razam sa svaim žanichom, Siarhiejem Varyvockim, jany adzinyja havaryli na šou pa‑biełarusku.
Natalla prajšła kastynh z 2500 achvotnych i dajšła da finału, zaniaŭšy pa vynikach hladackaha hałasavańnia 2‑ie miesca. Pra toje, čamu biełaruskaja mova ad pačatku była harantyjaj pośpiechu, pra sakrety televizijnaha pracesu i naturalnaść vynikaŭ hałasavańnia jana siońnia raskazvaje čytačam «NN».
Natałka Babina: Natalla, dla znajomstva raskažycie spačatku troški pra siabie.
Natalla Dziejka: Rodam ja sa Słonimu, majho lubimaha horadu, daŭno žyvu ŭ Minsku. Zacikaŭleńnie majo — heta biełaruskija narodnyja stroi. Ja švačka‑vyšyvalščyca, umieju tkać — mianie navučyła maja babula, umieju praści, rabić pajasy. Ja — siabroŭka Studenckaha Etnahrafičnaha Tavarystva. Maja mara — zrabić tradycyjnaje adzieńnie sučasnym, paŭsiadzionnym, i pakul ja rychtujusia da taho, kab zajmacca hetym bolš prafiesijna.
NB: A jak Vy trapili na šou «Pasah dla niaviesty»?
ND: Moj žanich pasłaŭ tudy maju ankietu. Dla hetaj prahramy patrebna było, kab para była realnaj i płanavała chutka pažanicca. Da słova, niekatoryja dziaŭčaty‑ŭdzielnicy ŭžo syhrali svaje viasielli… Dyk voś, maja ankieta adzinaja była pa‑biełarusku. Na kastynhu, kali ja stała razmaŭlać z žury, mianie razy sa try zapytali: a vy budziecie razmaŭlać na rodnaj movie? A vaš žanich taksama? I ź niejkich pohladaŭ siabroŭ žury ja zrazumieła, što, musić, traplu ŭ lik udzielnic…
NB: I jak raźvivalisia padziei dalej?
ND: Ja sapraŭdy trapiła ŭ lik udzielnic razam jašče ź piaćciu dziaŭčatami. Potym byŭ zabieh piacidziesiaci niaviest pa nabiarežnaj Śvisłačy, pieramožca jakoha stała siomaj ŭdzielnicaj, — i pačalisia konkursy, u jakich treba było pieramahać. My tancavali, zdymalisia ŭ kino, našy žanichi adkazvali na pytańni pra nas, a potym byŭ zabieh u hipiermarkiecie… Usio było ŭ zapisie — bo, jak ja zrazumieła, biez zapisu heta było b paprostu niemahčyma źniać.
NB: Jakoje ŭ Vas uražańnie zastałosia ad telebačańnia, ad televizijnych ludziej?
ND: Było cikava. Nie skažu, što tam usie cikavyja, jość ludzi zusim niecikavyja, ale nazirać za pracesam zdymak i ŭdzielničać u ich było zachaplalna. Telebačańnie — heta varjackaja prafiesija. Tam treba mieć stalnyja niervy i być strašnym amataram svajoj prafiesii. Viadoŭcy, Chrustaloŭ i Ahurbaš, umieli trymać hodnaść i, kali treba było, vyratoŭvali situacyju. Darečy, Chrustaloŭ i byŭ aŭtaram hetaha šou… Kali išoŭ zapis, heta byli «dzikija» hadziny… To toje akazvałasia nie tak, to heta… Nie, pracavać na telebačańni mohuć tolki vielmi zachoplenyja ludzi…
NB: Natalla, u konkursie tancaŭ Vy tancavali siaredniaviečny taniec, a inšaja ŭdzielnica — stryptyz z šastom. Vam niechta prapanoŭvaŭ, što mienavita rabić, raiŭ niešta?
ND: Nam pradyktavali, jakija jość varyjanty, i dziaŭčaty vybirali, što im bližej. Mnie zdajecca, što mnie moj taniec vielmi pasavaŭ… Jak i vobraz Toni Kiślicynaj mnie pasavaŭ.
NB: A Vas nie biantežyła toje, što Vy ŭdzielničajecie ŭ spabornictvach, dy jašče razam ź inšymi dziaŭčatami? U vałasy adna adnoj nikoli nie ŭčaplalisia?
ND: Tak, žorstkim vyprabavańniem było toje, što dziaŭčaty pavinny byli sami «adbrakoŭvać» udzielnic. Ale heta i było jakraz toje, čaho chacieli aŭtary i arhanizatary šou, tyja emocyi i toj kanflikt, jakija pavinny byli pryciahnuć hledačoŭ… Było, što dziaŭčaty svarylisia, kali žury davała niekamu vysoki bał, a nam padavałasia, što heta nie zusim spraviadliva… Naprykład, u kinakonkursie Irynie — vielmi cikavaj dziaŭčynie, lideru pa natury — dali vysoki bał za rolu Nadzi ŭ remejku «Ź lohkim param», u toj čas jak jaje rola nie była jarkaj. Inšyja dziaŭčaty byli pakryŭdžanyja, bo ich roli byli ciažejšymi. I voś tut byŭ taki momant, kali adbylisia niejkija svarki… Heta ŭ telepakaz nie trapiła… Nastupnym dniom byŭ konkurs žanichoŭ, i voś pa vynikach hetaha konkursu kandydatami na vylet akazalisia ja i Iryna… Kali my ź joj stajali pobač, i dziaŭčaty pazirali na jaje nieŭchvalna, a jana na ich, to… Voś tut i byŭ toj škvał emocyj, jakoha tak prahnuli aŭtary… A ŭvohule, ja čamuści była ŭpeŭniena, što ja «vyleču» ŭ pieršuju čarhu. Ja dumała, što dziaŭčaty buduć tak mierkavać: nu, što heta za istota, razmaŭlaje pa‑biełarusku? I voś, kali ŭ moj adras było skazana stolki dobrych słovaŭ i ja dajšła da finału — ja była pryjemna ŭražana.
NB: A Vy i ŭ žyćci razmaŭlajecie pa‑biełarusku, ci heta byŭ taki pijar‑chod na šou?
ND: Ja nie razmaŭlaju pa‑biełarusku ŭ kramach, tamu što nie chaču lubavacca na ździŭlenyja tvary pradavačak, ja nie razmaŭlaju pa‑biełarusku z daktarami, bo, bajusia, jany mianie nie zrazumiejuć, ja nie razmaŭlaju pa‑biełarusku sa starymi siabrami, ź jakimi ad pačatku kantaktavali pa‑rasijsku. Ale ŭ mianie jość koła — najpierš heta siamja, moj žanich i šmat siabroŭ — ź jakimi my havorym pa‑biełarusku. Moj žanich — doktar, ciapier jon pracuje jašče i vykładčykam i vykładaje pa‑biełarusku.
NB: Pieramožcu šou «Pasah dla niaviesty» vyznačali hledačy hałasavańniem. Jak Vam padajecca, hetaje hałasavńnie było sapraŭdnym, spraviadlivym? Ludzi sapraŭdy tak prahałasavali, ci heta byŭ taksama elemient šou, i tam usio było pieradvyznačana?
ND: Ja tut ničoha nie mahu skazać, bo ja hetaha nie viedaju. Ja dumaju, što heta zusim naturalna, zusim narmalna, alimpijskamu čempijonu «padaryć» takuju niaviestu z pasaham.
NB: Jakomu alimpijskamu čempijonu?
ND: Žanich Lery, jakaja pieramahła — alimpijski čempijon, Alaksandr Bahdanovič, jaki razam z bratam atrymaŭ załaty miedal u viesłavańni… Čałaviek taki padarunak zrabiŭ svajmu narodu (moža, i nie apošni), i ANT taksama zrabiŭ jamu padarunak — pasah dla niaviesty. Heta zusim narmalna.
NB: A Vy atrymali niejki hanarar za udzieł?
ND: Nie, ja, jak i inšyja udzielnicy, atrymała padarunki za tyja konkursy, u jakich pieramahła. Ja pieramahła ŭ konkursie tancaŭ i kinakonkursie i atrymała za heta muzyčny centr i kava‑mašynu. I vielmi zadavolena, bo, kaniečnie, sama hetych rečaŭ ja nikoli nie stała b nabyvać (śmiajecca).
NB: Nu, i jakuju vysnovu Vy zrabili dla siabie paśla dośviedu ŭdziełu ŭ pieradačy?
ND: Ciapier takija dumki ŭ hałavie: moža, padacca na telebačańnie? Usio ž hetaja praca zaciahvaje. Nu, i skažu, što ŭ svaich vačach, u vačach žanicha, baćkoŭ ja vyrasła (śmiajecca). Heta było vyprabavańnie ŭ čymści, heta było ciažka, ale mnie spadabałasia. Heta budzie ŭspaminacca: dziki strach pierad vychadam na scenu, i słovy padtrymki ad nieznajomych ludziej, i šampanskaje — najlepšy redaktar, jaki dapamahaŭ pieraadoleć chvalavańnie.
