Pra heta kiraŭnik dziaržavy zajaviŭ siońnia na śviacie ŭ honar 1000-hodździa Bresta, piša BiełTA.
«Siońnia Brestčyna źjaŭlajecca ŭzoram stabilnaha raźvićcia: ad efiektyŭnaha ziemlarobstva da vysokich technałohij. Ja niaredka pryvodžu ŭ prykład našy zachodnija rehijony. Ź vialikim zadavalnieńniem byvaju tut, chaj i nie tak časta, jak chaciełasia b», — skazaŭ Alaksandr Łukašenka.
Jon zaŭvažyŭ, što z Bresckaj vobłaściu ŭ jaho źviazanyja asablivyja ŭspaminy — słužba ŭ pamiežnych vojskach. «Słužba, jakaja stała vydatnaj škołaj žyćcia, navučyła lubić i abaraniać vas, moj narod, i abaraniać našu Radzimu», — padkreśliŭ jon.
Kiraŭnik dziaržavy kanstatavaŭ, što Brest i siońnia adkryvaje varoty ŭ Biełaruś — pryhožuju, mocnuju, miralubivuju krainu, jakaja zaŭsiody haścinna prymaje haściej.
«Mienavita nam z vami — sučasnamu pakaleńniu biełarusaŭ — vypaŭ honar śviatkavać hety vialiki jubilej. My rychtavalisia da jaho ŭsioj krainaj. I siońnia horad sustrakaje svoj milenium abnoŭlenym, jašče bolš dobraŭparadkavanym i pryhožym. My z vami siońnia stupili ŭ druhoje tysiačahodździe, — dadaŭ Alaksandr Łukašenka. — Ja źviartajusia da ŭsich, chto tut naradziŭsia, i ŭsim, dla kaho Brest staŭ druhoj radzimaj. Vy sapraŭdy asablivyja, u poŭnaj miery vałodajecie našymi nacyjanalnymi vartaściami: talenavityja, dobrasardečnyja, haścinnyja i asabliva pracavitaść yja, ale jašče bolš pradprymalnyja i patryjatyčnyja».
