Arciom, 24 hady, raskazaŭ pra svajo zatrymańnie:
«Ja žyvu ŭ Zasłaŭi. 12 žniŭnia paśla pracy pozna viečaram zajechaŭ u kijosk, dzie pracuje znajomaja. U jaje skončyŭsia pracoŭny dzień, jana začyniła dźviery. Siadzieŭ ź joju, pili kavu.
Raptam nalacieŭ AMAP. Pačali kryčać: adčyniajcie, ci my ŭsio raźniasiom. Pryjšłosia adčynić. Jany zalacieli, ja stajaŭ la ŭvachoda, dyk mianie adrazu pačali bić. Hramili toj kijosk, niekalki vitryn raźbili prosta maim ciełam.
Paśla mianie vyciahnuli na vulicu, pyrsnuli hazavym bałončykam mnie ŭ tvar, kali ja ŭžo lažaŭ na ziamli. Prajšlisia pa śpinie dubinkami i advieźli ŭ miascovy RAUS. Tam ja stajaŭ chvilin 40 la ściany, pobač stajali jašče paru čałaviek.
Patrabavali parol ad mabilnaha — inakš buduć źbivać dubinkami. Ja skazaŭ.
Pravieryli telefon, zaviali ŭ adździaleńnie. Pakazali pratakoły, kab padpisaŭ. Paviazuć, maŭlaŭ, u izalatar. Ja kažu: za što, ničoha ž nie rabiŭ? Adkaz: pry zatrymańni nie padparadkoŭvaŭsia milicyi. Byŭ na mitynhu.
Mnie stała kiepska ŭ adździaleńni. Prasiŭ chutkuju, adkazvali: nie prydurvajsia, ty złačynca, nie budzie chutkaj.
Mnie pašancavała, što pra heta ŭsio daviedaŭsia moj baćka. Jon pryjechaŭ pad adździaleńnie, vyklikaŭ chutkuju sam. Spačatku daktaram adkazvali ŭ milicyi: tut usim dobra, chutkaja nie patrebnaja.
Paśla daktaram dali mianie ahladzieć. Mianie prymusili padpisać usie pratakoły i tolki tady addali miedykam. Paśla ŭ hazieli ŭ supravadžeńni amapaŭcaŭ pavieźli ŭ Minsk, u balnicu chutkaj dapamohi. Doktar ahladzieŭ mianie, kaža: zakrytaja čerapna-mazhavaja, budziem špitalizavać. Amapaŭcy adkazali: nie, jon zaraz padpiša admovu — i my jaho zabiarom.
Doktar mianie ŭsio ž adstajaŭ. Ja zastaŭsia ŭ balnicy».
