Pasoł Rasijskaj Fiederacyi Dźmitryj Mieziencaŭ u efiry STV u niadzielu składana vykazaŭsia pra toje, što adbyvajecca ŭ Biełarusi.
«Ja ŭspaminaju 1989, 1990, 1991 hod i navat 1993-y, kali sotni tysiač ludziej vychodzili na płoščy, — kazaŭ Dźmitryj Mieziencaŭ. — Sapraŭdy, jany chacieli być pačutymi. Sapraŭdy, jany chacieli, kab kraina była macniejšaj, bolš adkrytaj i, napeŭna, bolš svabodnaj, jak kamuści zdavałasia. Ale płataj za heta apynułasia strata viadučych pazicyj SSSR, strata pałovy terytoryi i amal pałovy nasielnictva.
Ci varta hetym prykładam nie skarystacca, kab acanić tyja pahrozy, jakija farmujucca ŭ tym liku z-za miažy Telegram-kanałami, adrasujučy da tych maładych ludziej, jakija nie viedajuć idejnaj Ajčyny?
U hetym ich niemahčyma vinavacić: jany vyraśli ŭ inšy čas. Ale jany vyraśli ŭ spakojnaj, pryhožaj, pierakananaj u svajoj budučyni krainie. Napeŭna, kali jany, moža być, nie zaŭsiody razumiejučy toje, što robiać, staviać pad sumnieŭ dziaržaŭnaść, ustojlivaść kanstytucyjnaha ładu, ahulny paradak i pravy miljonaŭ ludziej, jakija nie vyjšli na pratest, žyć spakojnym žyćciom.
Napeŭna, jany pavinny razumieć, što jany hetym i parušajuć zakon. A kali tym bolš kirujucca hetymi pracesami i hetyja ludzi — vydatnyja, tałkovyja, maładyja, piśmiennyja biełarusy z-za miažy, treba padumać, kamu heta vyhadna. Adkaz vidavočny».
