Śviatłana Cichanoŭskaja ŭ efiry «Radyjo Svaboda» padtrymała Darju Łosik — žonku administratara telehram-kanała «Biełaruś hałaŭnoha mozhu», kansultanta «Svabody» Ihara Łosika, jaki ŭžo amal miesiac trymaje haładoŭku pratestu. Jana zaklikaje palitviaźnia pačać vychad z haładoŭki.
«Ja dumaju, što ŭ takich umovach, kali takich ludziej, jak Ihar, šmat, nie treba achviaravać saboj, kab heta dakazać. Tamu što na tym baku — dyktatury, režymu — usio roŭna. My bačym, što jany nie chočuć adstupać ad hetaj žorstkaści. Ja b chacieła, kab Ihar padumaŭ pra siamju, pra toje, što jon patrebny svajoj žoncy, dačce, baćkam.
Ja nie viedaju Ihara. Mahčyma, jamu ciapier psichałahična ciažka adstupicca ad taho, što jon skazaŭ, što budzie trymać haładoŭku, pakul jaho nie vyzvalać. Ale jon pavinien viedać, što ludzi nikoli ŭ žyćci tak nie padumajuć, što jon admoviŭsia ad haładoŭki i zdradziŭ niejkim pierakanańniam. Nie. Heta prosta kłopat pra siamju. Kali Daša na znak salidarnaści z mužam pačała svaju haładoŭku, my ź joj pahavaryli, i potym jana vyrašyła ŭsio ž spynić haładoŭku. Na jaje taksama akazvali cisk praz dačku. Tut možna było taksama zaniać pryncypovuju pazicyju, ale jana viedała, što ŭ jaje muž za kratami i što ŭ jaje dzicia. Kamu b jana što dakazała?
Heta hora baćkam, dzieciam i mužu, ale nijak nie ŭładam. Im heta ŭsio roŭna. Nikomu ad hetaha lahčej nie budzie, kali pačnucca niejkija niezvarotnyja pracesy ŭ arhaniźmie, a režymu plavać.
