Hienadź Hałoŭčyk. Fota Nadziei Bužan.
Sam jon rodam ź Biełaazierska, a ŭ Mahiloŭ pryjechaŭ vučycca ŭ Mašynabudaŭničy instytut, paśla pracavaŭ hałoŭnym inžynieram zavoda «Protas». U Mahilovie abzavioŭsia siamjoj, ale žyć nie było dzie.
I tady spadar Hałoŭčyk źviarnuŭsia da miascovych uładaŭ z prapanovaj: kali adramantuje hadzińnik na Teatralnaj płoščy ŭ Mahilovie, to chaj jamu vydzielać internat. Toj hadzińnik zapuścili jašče naprykancy 1960-ch, a potym na doŭhija dvaccać hadoŭ jon spyniŭsia, i nichto nie moh dać rady hetamu miechanizmu.
Z zadańniem małady inžynier spraviŭsia, kaža, što tak i pačałosia jahonaje chobi: viežavyja hadzińniki. Ahułam spadar Hałoŭčyk zrabiŭ siem takich hadzińnikaŭ, byli pracy i ŭ Rasii, i va Ukrainie. A ciapier čakaje čarhi hadzińnik luteranskaj kirchi ŭ Hrodnie.
Ale najbolšaje dasiahnieńnie majstra — heta, viadoma, hadzińnik na Ratušy ŭ Mahilovie. «Kali jašče ŭ 1992 hodzie byli razmovy pra adnaŭleńnie Ratušy, terytoryju aśviačaŭ jepiskap Maksim, to tady jašče skazaŭ, što zrobić tut hadzińnik». Nasamreč ža pracy pa adnaŭleńni Ratušy pačalisia tolki ŭ 2007 hodzie, z hetaha času pačałasia i praca nad hadzińnikam.
«Heta absalutna ŭnikalny miechanizm, bolš takich niama, — z honaram kaža majstra. — Tam jość tablička ŭ honar majoj mamy, a taksama nadpis, što naša žyćcio skončycca raniej, čym adna strełka zrobić čverć abarotu. Sprava ŭ tym, što jana robić abarot raz na piaćsot hadoŭ».
Kažuć, što čarciož hadzińnika Hienadź Hałoŭčyk źniščyŭ, kali skončyŭ pracu.
«Mnie stała niekamfortna pracavać paśla 9 žniŭnia. Z muzieja zvolnili dyrektara Alaksiej Baciukova, i ŭ mianie bolš niama žadańnia pracavać na hetuju ŭładu. Nam kažuć, što muziej pa-za palitykaj, ale palityka pačynajecca, kali ty biareš biuleteń i ŭdzielničaješ u vybarach. A tym bolš, kali ciabie padmanvajuć», — kaža spadar Hałoŭčyk.
Dla jaho napisać zajavu na zvalnieńnie było ciažkim krokam, bo z adnaho boku znachodzicca na dziaržaŭnaj słužbie ŭ takich umovach užo nie moh, a ź inšaha — jak kinuć pracu, u jakuju ŭkłaŭ stolki namahańniaŭ i dušy?
«Moža, znojdziecca ŭ Mahilovie jašče adzin majstar, jaki nie zakinie spravu na volu losu. Ratuša zaŭždy była simvałam svabody, pracavać biez svabody tut ciažka», — kaža Hienadź Hałoŭčyk.
Majstar upeŭnieny, što biez pracy jon nie zastaniecca, varyjantaŭ chapaje i ciapier.
