«Vykaraskajemsia. Dumaju, Jon bačyć. I kali jość, to Jon usio rasstavić pa svaich miescach. Mianie heta taksama, asabliva ŭ hetyja śviatyja dni, ździŭlaje: usie molacca — u Amierycy, na Zachadzie — usie vierniki. Nu navošta ž vy parušajecie zapaviedzi Chrysta?» — adznačyŭ Łukašenka.
«Z hetym vypadkam, što byŭ u vas tut, — sproba zamachu i hetak dalej…» — padtrymaŭ temu Dadon.
Łukašenka adznačyŭ, što heta jašče kvietački. «Hetyja miarzotniki nie razumiejuć ničoha. My prosta papiaredžvajem: chłopcy, spyniciesia! Ničoha ŭ ich nie atrymajecca. Nu a atrymajecca — budzie jašče horš dla ich sponsaraŭ. Słuchaj, jany chočuć prybrać, zabić prezidenta i dumajuć, što narod tut apładziravać im budzie? Dy nie budzie! Abiaruć jašče bolš žorstkaha čałavieka. I ab Biełarusi jany zabuduć nazaŭždy. My im heta nahadvajem prosta hetym samym», — padkreśliŭ Łukašenka.
