Atlantica, Taboo, West Records, 2009.
Prajekt viarnuŭsia paśla dvuchhadovaha pierapynku ŭ najlepšym vyhladzie. Atlantica admoviłasia ad małaŭciamnych sprobaŭ zrabić biełaruski «modern tokinh» u vyhladzie duetu starejučych chłopčykaŭ ci źmiašanaje pop‑trya. I ŭ vyniku ich materyjał staŭ słuchabielnym.
Ciapier kali i pryciahvać za vušy jakija anałahi, dyk tolki Depeche Mode časoŭ «Music For The Masses» — asabliva cień Hechana lehła na «Change», «Princess Sweet» i «It's Not About Us».
Apošniuju dyk naohuł možna nazvać pieśniaju pieśniaŭ ajčynnaha synty‑popu, jana harmanična moža hučać u efiry choć jakoj efemki śvietu. Redkaja źjava: padčas prasłuchoŭvańnia dysku z katehoryi «biełaruskaja papularnaja muzyka» adčuvaješ honar: hust i styl navidavoku.
Z asablivych mieładyčnych pryhažościaŭ — zahałoŭnaja pieśnia (vakał dy fartepijana) i «Ave Maria» akapeła (aryhinalnaja viersija taksama cud).
Atlantica zapisała vydatny albom. Kali hety materyjał hučyć nahetulki ž trapna ŭžyvuju — to nizki pakłon.
