Siońnia, 9 kastryčnika, minski Novy dramatyčny teatr [vuł. Lizy Čajkinaj, 16, rajon stancyi mietro «Aŭtazavodskaja] adkryvaje svoj pieršy siezon paśla rekanstrukcyi, jakaja ciahnułasia niekalki doŭhich hadoŭ.
Jon viadzie svaju historyju ad teatra‑studyi «Dzie‑Ja?», jaki ŭznik u druhoj pałovie 80‑ch minułaha stahodździa i nadalej nabyŭ status dziaržaŭnaha staličnaha teatra i novuju nazvu.
Repiertuar Novaha dramatyčnaha teatra ŭnikalny.
Tut jość śpiektakli, jakija nikoli raniej nie bačyli teatralnych padmostkaŭ. Heta pryhožy, paetyčny pierakład Pietrusiom Makalom «Ramantykaŭ», «Čaroŭnaja skrypka» Alesia Haruna.
Sioleta hledačy ŭbačać «Žančynie nie zabaroniš», Ž. Anuja, «Zaciukany apostał» A. Makajonka, «Čaj ź viarbludam» H. Marčuka, i inšyja pjesy biełaruskich i zamiežnych aŭtaraŭ. Pry teatry paśpiachova pracuje pieršaja ŭ krainie dziciačaja teatralnaja škoła. Z udziełam junych artystaŭ i dla junych hledačoŭ iduć śpiektakli «Začaravanaja pryncesa» B. Sudaruškina, «Novyja pryhody starych znajomych» P. Vasiučenki.
Dyrektar teatra Vasil Marciecki i tvorčy kalektyŭ imknucca, kab teatr mieŭ i nadalej admietny, samabytny tvar, unikalny repiertuar. Kab pra teatr viedali nie tolki ŭ stalicy, krainie, ale i daloka za jaje miežami.
