Lubimaja roznymi pakaleńniami biełaruskich dziaciej «Kałychanka» na vieršy Hienadzia Buraŭkina i muzyku Vasila Rainčyka viarnułasia ŭ efir. «Biełaruskija dzietki, pa‑pieršaje, zapomnili hetuju «Kałychanku», pa‑druhoje, palubili jaje, pa‑treciaje, nie zachacieli ź joj raźvitvacca», — padzialiŭsia Hienadź Buraŭkin. Nahadajem, raniej hetuju pieśniu byli źmianili na biezabličnuju kampazicyju ŭ vykanańni Iryny Darafiejevaj.
— Navina pra viartańnie našaj «Kałychanki» była dla mianie niečakanaj, — kaža paet. — 29 śniežnia ja siadzieŭ doma, raptam patelefanavaŭ moj dobry znajomy i pačaŭ vinšavać. Ja vyrašyŭ, što jon vinšuje mianie z nahody novaha hoda. Kaža: «Ja rady…». Viadoma ž, usie rady, što Novy hod prychodzić. Paśla toj pačaŭ kazać, što i ŭnuk vielmi zadavoleny. «Viadoma, — padumaŭ ja. — Dzied Maroz…» I ŭžo paśla moj znajomy zapytaŭsia, ci hladžu ja zaraz telebačańnie, i dadaŭ: «Dyk tvaja ž «Kałychanka» viarnułasia!»
Kaniešnie, takaja navina vyklikała vialikuju radaść.
— Kali my z Vasilom Rainčykam pisali hetuju «Kałychanku», zrazumieła, spadziavalisia, što atrymajecca niešta dobraje. I, jak pakazaŭ čas, sapraŭdy vyjšła niabłaha. «Kałychanka» była pryniataja i dziećmi, i darosłymi. Kali raptoŭna jaje vyrašyli zamianić, uražańnie było niepryjemnaje. Ale ž heta tvorčaść. I kali b atrymałasia lepiej, čym u nas — na zdaroŭje! Była b jašče adna «Kałychanka».
Ale, na našaje z Rainčykam ščaście, u nas atrymałasia lepšaja. Tak vyrašyli i dzietki, samyja hałoŭnyja sudździ, i prafiesijanały.
Nahadajem, što ŭ krasaviku 2008 hoda kałychanku, pad jakuju dzieci zasynali bolš za dvaccać hadoŭ, kiraŭnictva telekanała «Ład» vyrašyła zamianić novaj, u vykanańni Iryny Darafiejevaj.
Pavodle słoŭ hałoŭnaha dyrektara telekanała «Ład» Siarhieja Kuchto, «Kałychanku płanavali zrabić bolš sučasnaj, nablizić da novaha pakaleńnia dzietak, ale… Byli mierkavańni, što daremna my heta zrabili. Realna vychodzić tak, što nie adno pakaleńnie staleła na staroj «Kałychancy». I listy byli ad darosłych ludziej, viadoma, jakija razam ź dziećmi hladziać pieradaču».
Dziakujučy reakcyi hledačoŭ pytańnie pra «Kałychanku» paŭstała iznoŭ.
I naprykancy 2009 hoda, niahledziačy na toje, što ŭ zapasach telekanała majucca jašče niekalki piesień‑kałychanak, supracoŭniki pryjšli da vysnovy, što stary varyjant pasuje lepš za ŭsio.
Vidavočna, što samuju hałoŭnuju rolu adyhrała reakcyja dziaciej.
— Heta značyć, što jany, pa‑pieršaje, zapomnili hetuju «Kałychanku», pa‑druhoje, palubili jaje, pa‑treciaje, nie zachacieli ź joj raźvitvacca, — radujecca Hienadź Buraŭkin. — Było dastatkova času, kab pierakanacca, što heta nievypadkova. Dziakuj Bohu, chapiła mudraści i mužnaści ŭ telenačalnikaŭ zrabić taki niaprosty krok: viarnuć našuju «Kałychanku» ŭ efir, pryznaŭšy tym samym, što było zroblena vielmi paśpiešnaje rašeńnie. Siońnia abaviazkova budu hladzieć hetuju pieradaču. Mnie vielmi cikava, jak hučyć zaraz tam «Kałychanka». Moža być, tam jość niejkija źmieny, novaja aranžyroŭka. Asabliva pryjemna, što maleńkija hledačy zrabili nam taki padarunak da Novaha hodu.
