Alaksandr Łukašenka padčas naviedvańnia internata BDU, jaki adkryŭsia siońnia ŭ «Studenckaj vioscy», raspaviadaŭ pra svajo studenckaje žyćcio.
Jon skazaŭ: «Moj pieršy internat byŭ internat u biblijatečnym technikumie». Kiraŭnik dziaržavy zaznačyŭ: «Pra toj čas ja pamiataju kožnuju detal. Napeŭna, samaje jaskravaje ŭražańnie ad žyćcia ŭ internacie — heta toje, što ŭsio rabili sami: myli, prasavali».
«Jak vy razumiejecie, ladoŭniaŭ u nas nie było, i
my ŭ ich jakaści vykarystoŭvali padvojenyja vokny, pamiž jakimi zachoŭvali sała».
Kiraŭnik dziaržavy zhadaŭ, što abied tady kaštavaŭ 42 kapiejki, i ŭdakładniŭ, što «heta niedzie paŭdalara», dadaŭšy: «taho dalara».
Łukašenka «pryznaŭsia»: «Dziaŭčyny ŭ internacie ŭ mianie nie było.
Maja dziaŭčyna ŭ toj čas jašče vučyłasia ŭ škole».
Pra svajo tahačasnaje materyjalnaje stanovišča jon vykazaŭsia hetak: «Ja nie mahu skazać, što maje studenckija hady byli samyja‑samyja. Ja nie mahu tak skazać, mnie było ciažka».
0
0
0
0
0
0
