Na samicie krainaŭ – udzielnic ruchu niedałučeńnia ŭ Havanie Alaksandar Łukašenka byŭ adzinym kiraŭnikom, jaki pradstaŭlaŭ eŭrapiejski kantynent. Tamu było całkam lahična čakać ad jaho novaha i radykalnaha ŭ zajavach. Ale prezydent vystupiŭ dosyć strymana i šmatsłoŭna. Jon navat adznačyŭ vierajemnaść mahčymaha dyjalohu Biełarusi z ZŠA, kali tyja nia buduć cisnuć na našu krainu. Taksama prahučaŭ ceły šerah zvyčajnych dla takich mierapryjemstvaŭ zajavaŭ pra toje, što Ruch niedałučeńnia musić stać sapraŭdnaj siłaj, jakaja b mahła supraćstavić siabie adnapalarnamu śvietu pavodle Ameryki.
Łukašenka kazaŭ pra bolšuju kolkaść kantaktaŭ miž krainami ruchu, čarhovy raz paraŭnaŭ Biełaruś z Kubaj i vykazaŭ dumku, što prablemy adnosinaŭ Biełarusi z Zachadam źviazanyja praź ciesny kantakt krainy z Rasiejaj.
Pa viartańni dziaržaŭnyja infarmacyjnyja ahienctvy paviedamili, što ciaham hodu kiraŭnika Biełarusi jašče čakajuć vizyty ŭ Malajziju, PAR, Iran, Venesuełu, Vijetnam i Baliviju. Karaciej kažučy, pa zvykłym prezydenckim maršrucie.
Hetymi dniami ŭ Finlandyi ź vizytam znachodzicca lider demakratyčnych siłaŭ Alaksandar Milinkievič. Učora jon sustreŭsia z premjer-ministram krainy Maty Vanchanenam. Na sustrečy byŭ abmierkavany šarahovy śpis pytańniaŭ, jakija Milinkievič abmiarkoŭvaje pastajanna z zamiežnikami: vizavyja zabarony dziaržčynoŭnikam, dapamoha hramadzkaj supolnaści i presie, a taksama stanovišča z palitviaźniami. Finlandzki bok paabiacaŭ usiemahčymuju dapamohu biełaruskamu demakratyčnamu ruchu.
Nahadajem, što heta nia pieršy ŭžo taki pryjom na samym vysokim uzroŭni dla Alaksandra Milinkieviča. Sioleta ŭ krasaviku jaho prymali kanclery Niamieččyny i Aŭstryi Anhieła Merkiel i Volfhanh Šusiel adpaviedna, a taksama premjer-ministar Narvehii. Niaredkija pryjomy Milinkieviča i ŭ eŭraźviazaŭskich kołach.
Ciažka skazać, ci daduć hetyja zamiežnyja vizyty dvuch Alaksandraŭ niejki plon dla krainy.
Chaŭruśniki prezydenta znachodziacca nadta daloka ad Biełarusi, tamu havaryć pra niejkaje sapraŭdy značnaje ekanamičnaje supracoŭnictva z Malajzijaj ci PAR nie vypadaje. Jak moža i ci moža ŭvohule dapamahčy biełaruskaj apazycyi Finlandyja taksama niezrazumieła.
Jasna tolki adno, što vizyty kštałtu Łukašenkaŭskaha na Kubu, ci Milinkievickaha ŭ Finlandyju vyklikajuć u paspalitych biełarusaŭ adno horkuju ironiju. Maŭlaŭ, ničoha novaha jany nam nia skažuć. Sapraŭdnym cudam u našych umovach hladzieŭsia b vizyt Łukašenki ŭ Halandyju, a Milinkieviča – u Baliviju. Adnak takaja mahčymaść pakul što adnaznačna vyklučana. Voś i davodzicca im matlacca svaimi zvyčajnymi maršrutami.
