1 vieraśnia Alaksandr Łukašenka ŭziaŭ udzieł u adkryćci novaj škoły ŭ vioscy Baraŭlany, što ŭ Minskim rajonie. Jak heta było, raskazvaje maci vučnia novaj škoły Natalla Haračka.
Na liniejku my pajšli z palikliniki. Troški spaźnilisia. Kala škoły nas pierachapiŭ čałaviek u čornym, jaki skazaŭ, što ŭ škołu nam nielha. Na prośbu nazvacca i pakazać dakumienty, čałaviek pačaŭ pahražać milicyjaj. Na vulicy doždž, chałodny viecier. Kažu nieviadomamu ŭ čornym: «Zaraz moj syn pramoknie i zachvareje. Mnie što, jaho adrazu sa škoły ŭ balnicu vieźci?» «Viazicie adrazu ŭ balnicu», — bieź cieniu ŭśmieški adkazvaje toj. Praciahvaju nastojvać, kab nas puścili, kažu, što našyja pravy, jak hramadzianaŭ Biełarusi, parušajucca. Patrabuju narešcie pakazać dakumienty. Praz kolki chvilin sprečak nieviadomy pieramaŭlajecca pa racyi i atrymlivaje zahad nazvacca. «Načalnik Baraŭlanskaj milicyi, Biełuš Uładzimir Eduardavič», — kaža mužčyna, ale dakumienty nie pakazvaje. Ja ž viedaju, što Biełuš — čałaviek starejšy za jaho, chudarlavy. A hety — małady, paŭnavaty.
Narešcie nas i hrupu baćkoŭ puskajuć pad dašok prypynkaŭ. Da škoły pa-raniejšamu nie padpuskajuć.
Ludzi pryjšli siudy ź dziećmi pieššu. A heta 4 kiłamietry! Pa łužynach, pa daždžy. Bo transpart siudy nie puścili — ni hramadski, ni pryvatny.Usio daviałosia pakinuć na prypynku za 4 km ad škoły. Niedaloka ad taho prypynku, darečy, raźmieščanyja internaty. Dyk ludziej adtul nie vypuskali siońnia 3 hadziny.
Na ŭvachodzie ŭ škołu ŭsich abšukvali — i dziaciej, i ich baćkoŭ. Zabirali źviazki z klučami. Paśla hetaha ŭsich baćkoŭ vyvieli sa škoły, zahadali adyści padalej i pieračakać adnu hadzinu.Častka pajšła da mašyn (za 4 km), a častka (niekalki dziasiatkaŭ), zastalisia čakać pad daždžom.
Na liniejku trapili nie ŭsie dzieci — častku rassadzili pa kłasach. Paźniej Alaksandr Ryhoravič razam z synam chadziŭ pa kabinietach.
Pierad pryjezdam dzieci dva tydni repieciravali hetuju liniejku. Pa dźvie hadziny maršyravali pad arkiestr, razvučvali, jak, chto i kudy pojdzie, chto dzie stanie.Ja svajho syna nie puściła, i niekatoryja baćki taksama. Kanikuły jość kanikuły, my svaje pravy viedajem. Astatnich zahnali prymusam.
U škołu my patrapili tolki paśla adjezdu Łukašenki. Zajšli ŭ budynak, a tam adusiul vychodziać ludzi z racyjami, sabakami. I źviazkami klučoŭ. Ich było, zdavałasia, bolš čym vučniaŭ z nastaŭnikami.
* * *
Kolu Łukašenku spoŭniłasia 6 hadoŭ. Vykazvałasia mierkavańnie, što jon pojdzie abo ŭ elitnuju himnaziju kala Drazdoŭ, abo ŭ novazbudavanuju škołu ŭ Astrašyckim Haradku, abo ŭ Baraŭlanskuju.
Navučalna-piedahahičny kompleks «dziciačy sadok-siaredniaja škoła» ŭ vioscy Baraŭlany raźličany na 950 miescaŭ: siaredniaja škoła — 720 miescaŭ, dziciačyja jaśli-sadok — 230 miescaŭ. Trochpaviarchovy budynak navučalnaj ustanovy ŭklučaje: pačatkovyja kłasy (navučalnyja i hulniavyja pakoi, spalnyja i harderobnyja pamiaškańni); 5—11 kłasy (navučalnyja kłasy, łabaratoryi fiziki, chimii i bijałohii, linhafonnyja kabiniety, kabiniety infarmatyki, dapryzyŭnaj padrychtoŭki, studyja madelavańnia, studyja chareahrafii, centr patryjatyčnaha vychavańnia); biblijateku z čytalnaj załaj; aktavuju zału; spartyŭnyja zały (hulniavuju, himnastyčnuju), trenažornyja zały, basiejn (čatyry darožki); majsterni pa apracoŭcy tkanin, mietału i dreva, kabiniet kulinaryi; kabiniet doktara z pracedurnym pakojem, fizijaterapieŭtyčny kabiniet, inhalatoryj; abiedziennaja zała na 240 pasadačnych miescaŭ.U novaj škole buduć pracavać 69 piedahahičnych rabotnikaŭ, 63 čałavieki techpiersanału, dva miedrabotniki. Škoła prymaje vučniaŭ ź mikrarajonaŭ viosak Baraŭlany, Kopišča, Valarjanava, Drazdova i pasiołka Vopytny.
