Siońnia50-hadovy jubilej adznačaje Dyjeha Maradona.
Fota Reuters.
Ja
ho siabry — Fidel Kastra i Uha Čavies, Emir Kusturyca i Žaze Maŭryńju, Majk Tajsan i nieapalitanskija mafijozi. Jaho vorahi — Džordž Buš i Marharet Tetčer, prync Čarlz i Piele, bolšaść žurnalistaŭ i maralistaŭ — usie tyja, chto žyvie pa praviłach.
Skažy mnie, chto tvoj siabra, i ja skažu, chto ty. Jon na sto adsotkaŭ drenny chłopiec, što nie cierpić kampramisaŭ. Im zachaplajucca, jaho nienavidziać, ad jaho varjaciejuć, ź jaho śmiajucca — ale nikoha jon nie moža pakinuć abyjakavym. Siońnia adnamu z najvialikšych u historyi futbalistaŭ, djabalski hienijalnamu Dyjeha Maradonu spaŭniajecca 50 hadoŭ.
Siońnia buduć zhadvać Ruku Boskuju, prablemy z narkotykami, «Hoł stahodździa», ciarnisty trenierski šlach,
vydatny ŭźlot, imklivaje padzieńnie i, viadoma ž, ŭvaskrašeńnie.
Učora, napiaredadni jubileju, Maradona razam ź dziasiatkami tysiač arhiencincaŭ raźvitaŭsia z byłym prezidentam krainy Niestaram Kiršnieram. Na pachavańni byŭ uvieś ćviet Łacinskaj Amieryki — lidery krain, hramadskija dziejačy, spartsmieny. I simvalična, što mienavita słovy Maradony, a nie balivijskaha prezidenta Eva Maralesa ci, skažam, čylijskaha, Siebaśćiana Pińjery, ablacieli ŭsie suśvietnyja infarmahienctvy:
— Arhiencina straciła hetaha bajca, hładyjatara, jaki nie bajaŭsia adkazvać za ŭsiu krainu. Jon byŭ čymści padobny da Če Hievary, jakim ja zachaplajusia.
A ŭsio tamu, što kazaŭ jon byccam i nie pra Kiršniera zusim, a pra siabie samoha. Bajec i hładyjatar, hatovy ŭziać adkaznaść za ŭsich, — heta i jość Maradona! Minuły čempijanat śvietu — tamu paćvierdžańnie.
Nie vypadkova Dyjeha tak lubić svajho suajčyńnika Če Hievaru — čałavieka, jaki staŭ dla ŭsiaho śvietu simvałam niazłomnaha duchu i baraćby za svabodu.
Jarki i imklivy šlach kamandante Maradona paŭtaryŭ na futbolnym poli, jašče pry žyćci staŭšy ikonaj dla miljonaŭ.Skončycca historyja Dyjeha mahła hetak ža rana, jak i historyja Če, ale losu było zaŭhodna rasparadzicca inakš. Padniaŭšysia da niabačanych vyšyniaŭ i zvaliŭšysia zatym na samaje dno, Maradona zdoleŭ zrabić niemahčymaje — vykaraskacca i atrymać druhoje žyćcio.
Jak usio ž taki dobra, što siońnia my možam kazać pra Maradonu nie ŭ minułym, a ŭ ciapierašnim časie.
Z dniom naradžeńnia, don Dyjeha! Upeŭnieny, svajho apošniaha słova vy jašče nie skazali.
