Paŭtara dziesiatka čałaviek pryjšli siońnia dniom u Kurapaty, kab uskłaści kvietki, zapalić śviečki, pamalicca za achviaraŭ kamunistyčnaha teroru dy ŭzhadać, što adbyvałasia na terytoryi memaryjału piać hadoŭ tamu. U akcyi brali ŭdzieł byłyja abaroncy Kurapataŭ, a taksama śviatar i vierniki Aŭtakiefalnaj pravasłaŭnaj carkvy.
Sustreča byłych abaroncaŭ Kurapataŭ była prymierkavanaja da piataj hadaviny razhonu milicyjaj namiotavaha lahieru. 8 listapada 2001 hodu AMAP razahnaŭ maładych ludziej, jakija nie davali budaŭničaj technicy, što pracavała na pašyreńni mienskaj kalcavoj aŭtadarohi, ujechać na terytoryju memaryjału. Sustreča abaroncaŭ pačałasia malebnam kala hałoŭnaha kurapackaha kryža, jaki pravioŭ śviatar niezarehistravanaj Aŭtakiefalnaj pravasłaŭnaj carkvy ajciec Viktar Kavalkoŭ. Paśla śviatar źviarnuŭsia da viernikaŭ:
(a.Kavalkoŭ: ) «Šanoŭnyja siabry, siońnia, 7 listapada, my sabralisia adznačyć datu nie tuju, jakuju spraŭlajuć pierajemniki balšavickaha režymu. Jaki katavaŭ tych ludziej, što lažać tut. Ale my smutkujem pa tych ludziach. Pakul naša kraina nie atrymaje tuju svabodu, za jakuju jany zmahalisia».
Słova ŭziaŭ lider niezarehistravanaj Biełaruskaj partyi svabody Siaržuk Vysocki:
(Vysocki: ) « Praŭda – heta hałoŭnaja prajava Boskaj siły. I kali kazać praŭdu, asnoŭnaj siłaj, jakaja vytrymała toj kurapacki čyn, byli moładzievyja nacyjanalna-patryjatyčnyja, demakratyčnyja arhanizacyi. Ja pryhadvaju, što tut rabiłasia. I źbivańnie ludziej AMAPam i vykradańnie ludziej, i kali kinuli ŭ namiot atrutnaje rečyva, i kali dasyłali pravakataraŭ i arhanizoŭvali bojki. Kurapacki čyn daŭ Biełarusi vielmi šmat. Była prajava nacyjanalnaj voli, nacyjanalna–vyzvolnaje napaŭnieńnie biełaruskaha ruchu».
Kurapackaja varta ciahnułasia 280 dzion ź vieraśnia 2001, pa lipień 2002 hodu.
Antoś Škurynski z Rasiei pravioŭ siarod abaroncaŭ Kurapataŭ amal paŭhady:
(Škurynski: ) Ja sapraŭdy byŭ tut sa studzienia da samaha zakančeńnia vachty. Mnoha tut było i dobraha, i kiepskaha. My tut sapraŭdy trymalisia z usich siłaŭ. My siudy pryjšli pa zakliku serca».
Svaimi ŭspaminami taksama padzialiŭsia abaronca Kurapataŭ Uładzimier Pavietkin z Barysava. Udzielniki sustrečy ŭskłali da kryžoŭ kvietki i zapalili śviečki.
