Čatyry hady tamu aktualnaj była prablema, što śpiavać. Maju adnu prapanovu.

Pieśnia «Mury» maje fantastyčnuju historyju. Upieršyniu ŭźnikła ŭ 1968 hodzie pa-katałansku (aŭtar — Łuis Ljak) na chvali zmahańnia z dyktaturaj Franka. Praź dziesiać hadoŭ svaju hienijalnuju polskuju viersiju — užo z nazvaj «Mury» — zrabiŭ Jacek Kačmarski, i pieśnia stała adnym z hałoŭnych chitoŭ «Salidarnaści».

(Darečy, nu i dzie ciapier tyja Franka ź Jaruzelskim? A pieśni žyvuć!)

Biełaruskaja viersija ŭ vykanańni Źmitra Vajciuškieviča.

MURY

Jon byŭ natchniony i małady,
Ich nieźličona było.
Jon na płoščy vioŭ harady
Ź pieśniaj, što blizka śviatło.
I zapalvali śviečki jamu,
Płyŭ pa-nad płoščaju dym.
Jon śpiavaŭ: zrujnujem turmu!
Jany śpiavali za im:

Razbury turmy mury!
Prahnieš svabody-to biary!
Mur chutka ruchnie, ruchnie, ruchnie —
I pachavaje śviet stary!

Viedali słovy na pamiać — i śpieŭ
Nieśli pa vulicach tak,
Što kroŭ kipieła i hnieŭ kipieŭ,
I sercy stukali ŭ takt.
Bili ŭ sto tysiač dałoniaŭ — i rytm
Vorahaŭ biŭ napavał.
Išli na mury va ŭsim śviecie starym…
A jon usio hraŭ i śpiavaŭ.

Razbury turmy mury!
Prahnieš svabody-to biary!
Mur chutka ruchnie, ruchnie, ruchnie —
I pachavaje śviet stary!

Tak paŭstaŭ šmattysiačny ruch,
Voinaŭ cełaja rać,
Možna pomniki znosić i bruk
Na kamiani raźbirać.
Kožny adčuŭ — pryjšoŭ jaho čas
Siły addać baraćbie:
Chto nie z nami — toj suprać nas!..
Śpiavak byŭ sam pa sabie.

Hladzieŭ, jak ščylnyja rady
Ź jahonaj pieśniaju iduć,
A pieśnia hłuchnie, hłuchnie, hłuchnie…
A mury rastuć, rastuć…

Polski aryhinał u vykanańni Jacka Kačmarskaha.

Клас
0
Панылы сорам
0
Ха-ха
0
Ого
0
Сумна
0
Абуральна
0

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj ananimna i kanfidencyjna?