Chadanovič pra knihu Rubinava: Heta novy žanr u suśvietnaj paezii (videa) 39

«I jak u nas ludzi traplajuć u dziaržaŭnyja čynoŭniki?» — zadaje rytaryčnaje pytańnie viadomy biełaruski paet Andrej Chadanovič, recenzujučy zbornik vieršaŭ Anatola Rubinava.

Anatol Rubinaŭ — staršynia Savieta Respubliki Nacyjanalnaha schodu Respubliki Biełaruś. Nahadajem, jaho kniha vyjšła ŭ vydaviectvie «Litaratura i mastactva» pry finansavaj padtrymcy Ministerstva infarmacyi, to bok za narodnyja hrošy. Zbornik adlustroŭvaje bolš za 20 hadoŭ «tvorčaści» čynoŭnika.

Paznajomiŭsia ź lirykaj «dziaržaŭna-paetyčnaha» dziejača i Andrej Chadanovič.

«Aŭtar akazaŭsia datyčnym da stvareńnia novaha žanru ŭ suśvietnaj paezii. Jość paety, jakija padhladajuć za sučaśnikami, jość litaratary, jakija padsłuchoŭvajuć sučaśnikaŭ, liryčny ž hieroj našaha dziaržaŭnaha muža zajmajecca padniuchivańniem za svaimi sučaśnikami.

Miarkujcie sami:

Och, narod ty naš, narod,
Och, narodiŝie!
Iz połtysiači porod —
Odna porodiŝa!

Naš odin — za ichnich dvuch —
Tolko daj borŝa…
I raz v dvadcať kriepčie duch…
Iz tualetiŝa.

— začytaŭ paet adzin ź vieršaŭ Anatola Rubinava.

Pry hetym Andrej Chadanovič padkreślivaje, što kožny hramadzianin krainy, nie zvažajučy na rod zaniatkaŭ, maje poŭnaje prava pisać vieršy. Ale «inšaja sprava, kali hetaja tvorčaść vychodzić z pavažanaha dziaržaŭnaha vydaviectva, pry padtrymcy Ministerstva infarmacyi. A značyć, nie za hrošy aŭtara, nie za hrošy jaho siabroŭ, a za srodki padatkapłatnikaŭ.

I tut užo robicca tryvožna.

Bo siońnia najlepšyja biełaruskija knihi vychodziać za hrošy samich aŭtaraŭ, a tut situacyja naŭprost supraćlehłaja.

Bo adzin z najlepšych biełaruskich paetaŭ Uładzimir Niaklajeŭ vymušany iści ŭ palityku, za što jaho źbivajuć, jon traplaje ŭ turmu KDB, ciapier utrymlivajecca pad chatnim aryštam. U toj samy čas hety dziaržaŭny dziejač idzie ŭ paeziju. Ale kali ŭ pieršaha atrymałasia stvaryć zapaminalny palityčny vobraz (moža, tamu i byŭ taki žorstki adkaz), to druhomu lepš by ŭ paeziju nie iści».

Zrešty, jak adznačaje telekanał «Biełsat», novyja vieršy Anatola Rubinava zusim nie «horšyja» za raniejšuju tvorčaść:

Žizń u mientov takaja nieprostaja,
Opiať zovut, opiať na vyjezd im pora,
I dniem, i nočju mirnych hraždan ochraniajut,
Riskuju žiźniami, lichije opiera.

Och, i mienty, mienty, mienty!
Oni s priestupnikom «na ty»,
Jeho pojmať dla nich pustiak liš suŝij,

…

Choť tupovaty, no chitry,
Choť nieukluži, no chrabry,
Ot nich po tieleku i pluŝit nas, i kriučit.

(«Mienty», 2010).

belaruspartisan.org, videa — belsat.eu

Chočaš padzialicca važnaj infarmacyjaj ananimna i kanfidencyjna? Pišycie redaktaru «Našaj Nivy» ŭ TH