«Biełaruś išła svaim šlacham, my i budziem im iści», — zajaviŭ Alaksandr Łukašenka 17 červienia napres-kanfierencyi dla centralnych i rehijanalnych biełaruskich srodkaŭ masavaj infarmacyi.
«Nam było niaprosta
Pavodle jaho słoŭ, «siońnia ŭžo pa pierymietry stajać i laskajuć zubami: chutčej by my ŭpali».
Łukašenka adznačyŭ, što, «kali ŭvieś śviet stahnaŭ ad ekanamičnaha kryzisu, kali miljony byli vykinutyja na vulicu i pazbaŭlenyja srodkaŭ da isnavańnia, Biełaruś žyła spakojna, kryzisu my nie zaŭvažyli». Adnak, pavodle jaho słoŭ, heta «adbyvałasia nie prosta tak», dla hetaha daviałosia zrabić šmat, u tym liku tracić «miljardy zołatavalutnych reziervaŭ». «Hałoŭnaje było nie spynić vytvorčaść i nie vykinuć nasielnictva na vulicy», — skazaŭ jon.
