Eto v koncie koncov nado idti k tomu, čtoby tam była chotia by viečierom tiepłaja voda, čtoby dojarka ili śvinarka, otrabotav na fiermie, prišła domoj, mołodaja dievuška ili žienŝina k mužiku v postjel łožiłaś pomytoj.
Śliškom eto bolšaja čiesť dnia nich [palitviaźniaŭ] — oskvierniať tiuŕmy, tam dostojnyje ludi sidiat.
Ja sam pomniu, prijechał v horod, a oni mienia vsie kołchoźnikom, dierievniej nazyvali.
Ja rodiłsia v avtomobile, traktorie, mašinie. Ja i siejčas jezžu za rulem každyj dień.
Ja po-płastunski połzał po priedprijatijam, modierniziruja ich!
Počiemu priezidient nie otriezał koje-komu hołovu!? No ja nie pacan i malčiška! My sierdcie umiejem vynuť, prišiť druhoje.
U každoho v haražie połtonny-tonna bienzina. My posmotrieli v každuju zamočnuju skvažinu!
Biźniesmienami siehodnia stali i žab, i krokodił, i umiejuŝij, i nie umiejuŝij.
Vot kak my idiem spokojno, tak i pojdiem. A potom - uskorimsia. No eto budiet v ijule miesiacie. Vot, jeśli chotitie, pravda. Bolšieho ja skazať vam prosto nie mohu i nie imieju prava. Nie potomu čto ja tiemniu. Potomu čto nam nado točnieje vybrať kurs, ili vychod iz bołota, v kotoroje my popali.
Nie daj Boh, jadiernaja rakieta vyskočit i poletit ot etich kompjutiernych tiechnołohij.
* * *
A jakija vykazvańni samymi-samymi ličycie Vy? Prapanujcie inšyja varyjanty abo hałasujcie praz kamienty tut.
