Staršy śledčy śledčaha adździeła prakuratury Homielskaj vobłaści (pa Centralnym rajonie) Siarhiej Kuźmiankoŭ pravioŭ pravierku pa skarzie apazicyjaniera Kanstancina Žukoŭskaha na niepravamiernyja dziejańni milicyi pa jaho zatrymańni.
Nahadajem, aktyvist patrabavaŭ pryciahnuć da adkaznaści milicyjanieraŭ, jakija niepravamierna jaho zatrymali i pry hetym złamali nahu.
Žukoŭski byŭ zatrymany 21 vieraśnia supracoŭnikami śpiecnaza z užyvańniem hrubaj fizičnaj siły. Jon byŭ dastaŭleny ŭ IČU, ale paśla skarhaŭ na boli ŭ hałavie i nazie jaho pryvieźli nočču 21 vieraśnia ŭ balnicu — spačatku chutkaj miedycynskaj dapamohi, a potym abłasnuju. U balnicach traŭmaŭ u apazicyjaniera nie vyjavili. 22 vieraśnia jon paŭstaŭ pierad sudom i byŭ pakarany aryštam na 15 sutak za niecenzurnuju łajanku ŭ hramadskim miescy. U hety ž dzień Žukoŭski znoŭ, paśla paŭtornych skarhaŭ, byŭ dastaŭleny ŭ balnicu, dzie ŭračy kanstatavali pierałom, pryčym dyjahnaz byŭ taki: «pierałom vierchniaj traciny pravaj małahalonačnaj kości, bieź źmiaščeńnia, jakaja zrastajecca».
Žukoŭski byŭ upeŭnieny, što nahu jamu złamali pry zatrymańni, i napisaŭ skarhu ŭ prakuraturu. U adkazie śledčaha Kuźmiankova havorycca: «Fizičnaja siła z boku supracoŭnikaŭ milicyi ŭžyta pravamierna, pieravyšeńniaŭ ułady nie dapuščana, fakt pryčynieńnia pry zatrymańni pierałomu nie paćviardžajecca». U pastanovie śledčy spasyłajecca na pakazańni milicyjanieraŭ, jakija śćviardžajuć, što Žukoŭski nie skardziŭsia na bol u nazie. Taksama śledčy pryvodzić słovy ŭračoŭ balnic chutkaj dapamohi i abłasnoj, jakija śćviardžajuć, što 21 vieraśnia na pryjomie apazicyjanier nie vykazvaŭ skarhaŭ na nahu i narmalna pieramiaščaŭsia. Urač, jaki ahladaŭ Žukoŭskaha 22 vieraśnia, daŭ pakazańni, što pierałom byŭ, ale dvuchtydniovaj daŭniny.
«Heta značyć, ja dva tydni chadziŭ, pracavaŭ, pryčym ciažka, na budaŭnictvie, ciahaŭ ciažkaści, i nie viedaŭ, što ŭ mianie złamanaja naha? Što tut skazać? Niama ŭ nas zakona, jość kruhavaja paruka, i zahady vyšejšaha načalstva. Milicyja, prakuratura — słuhi adnaho spadara, jak im zahadali, tak jany i robiać. Nadzieja tolki na Boha, jon abiacaŭ, što kali ŭłada pačnie parušać svaje ž zakony, to budzie pakaranaja, a mieč užo padniaty», — ličyć Žukoŭski.
